خلاصة:
افزایش آگاهی دانشجویان از حقوق بیمار و رعایت آن، در ارتقای کیفیت مراقبت ها و افزایش اعتماد و رضایت بیماران دارای اهمیت است. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان آگاهی دانشجویان رشتههای بالینی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز از حقوق بیمار انجام شد. در این مطالعه توصیفی - مقطعی، 300 دانشجوی پزشکی، پرستاری و مامایی به صورت تصادفی طبقهای از بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در سال 1396 انتخاب شدند. ابزار جمع آوری دادهها پرسشنامه استاندارد حقوق بیمار بود. دادهها از طریق آمارتوصیفی و آزمونهای اسپیرمن، من ویتنی و کروسکال والیس در نرم افزار Spss.21 تحلیل شد. میانگین امتیاز آگاهی دانشجویان از حقوق بیمار 09/2± 95/14 بود. آگاهی از حقوق بیمار در7/54 درصد دانشجویان، متوسط و 3/54 درصد دیگر خوب ارزیابی شد. همچنین ابعاد دسترسی به خدمات و محرمانگی به ترتیب بیشترین (932/0± 26/5) و کمترین (32/0± 88/0) امتیاز را در آگاهی دانشجویان از حقوق بیمار داشتند. آگاهی از حقوق بیمار و ابعاد دسترسی به خدمات و محرمانگی آن در دانشجویان در رشته تحصیلی، دانشکده و مقطع تحصیلی مختلف دارای تفاوت آماری معنا داری بود (05/0>P). به طور کلی میزان آگاه دانشجویان بالینی از حقوق بیمار، در حد متوسط بود. پیشنهاد میشود با آموزشهای لازم، شناسایی عوامل مؤثر بر عدم رعایت حقوق بیمار و نظارت بر رعایت حقوق بیمار توسط کادر درمان و اساتید، آگاهی دانشجویان از حقوق بیماران را افزایش داد.
Increasing students 'awareness of and respect to patients' rights is important in improving the quality of care and enhancing patient confidence and satisfaction. The purpose of this study was to determine the level of knowledge of clinical students in patient rights. Hence, in this descriptive cross-sectional study, 300 medicals, nursing and midwifery students were randomly selected from students of Ahvaz Jundishapur University of Medical Sciences in 2017. Data were collected using standard patient rights questionnaire. Then, data were analyzed using descriptive statistics and Spearman, Mann-Whitney and Kruskal-Wallis tests. The mean score of students' knowledge about patient rights was 14.95 ± 2.09. Moreover, awareness of patient rights was estimated rather in 54.7% of students moderate and 54.3% good. Also the dimensions of access to services and confidentiality had the highest (5.26 ± 0.932) and lowest (0.88 ± 0.32) scores in students' awareness of patient rights, respectively. In addition, there was a statistically significant difference in awareness of patient rights and dimensions of access to services and confidentiality among students in different fields of study, college and educational level (P <0.05). In general, clinical students' knowledge of patient rights was moderate. It is recommended to increase students 'awareness of patients' rights by providing necessary training, identifying factors affecting non-compliance with patient rights and supervising compliance with medical staff by professors and therapists.
ملخص الجهاز:
برای رعایت هرچه بهتر حقوق بیمار، باید افزایش میزان آگاهی دانشجویان دانشگاه های علوم پزشکی از حقوق بیمار به دلیل نقش قابل توجهشان در زمان مراقبت از بیماران مد نظر قرار گرفته و آموزشهای لازم صورت گیرد.
The difference between the average score of students' knowledge of patient rights according to the field of study {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} بر اساس دادههای جدول 1، دانشجویان رشته پزشکی بیشترین امتیاز آگاهی از حقوق بیمار (98/1 ± 32/15) و دانشجویان رشته پرستاری کمترین امتیاز (06/2 ± 37/14) را داشتند.
آگاهی از حقوق بیمار و ابعاد آزادی فردی و دسترسی به خدمات آن میان دانشجویان دختر و پسر در رشتههای تحصیلی مختلف دارای تفاوت آماری معنا داری بود (05/0>P).
Students' awareness of patient rights according to degree {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} مطابق دادههای جدول 2، دانشجویان مقطع کارشناسی کمترین امتیاز (05/2 ± 21/14) و مقطع رزیدنتی بیشترین امتیاز (66/1 ± 80/15) را در آگاهی از حقوق بیمار داشتند.
آگاهی از حقوق بیمار و ابعاد آزادی فردی و دسترسی به خدمات، میان دانشجویان دختر و پسر در مقاطع تحصیلی مختلف دارای تفاوت آماری معناداری بود (05/0>P) (جدول4).
این مطالعه با هدف تعیین میزان آگاهی دانشجویان رشتههای بالینی در خصوص حقوق بیمار در دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز انجام شد.
در این مطالعه به طور کلی آگاهی از حقوق بیمار و ابعاد دسترسی به خدمات و محرمانگی آن در دانشجویان، بین رشته تحصیلی، دانشکده و مقاطع تحصیلی مختلف دارای تفاوت آماری معناداری بود.