خلاصة:
در تقویم باستانی سال مبتنی بر دوازده ماه سی روزه بود و هر یک از سی روز ماه به نام یکی از ایزدان و فرشتگان دین زرتشتی منسوب شده بود. بین ایرانیان برای انجام کارها بایدها و نبایدهایی وجود داشته است و هر روزی برای انجام کاری مطلوب و پسندیده بوده است. در قطعهای پهلوی موسوم به مادیان سی روزه ذکر شده است که چه کاری برای کدام روز مناسب و نیک است. پرسش اصلی این تحقیق چنین است که آیا اعتقاد به سعد و نحس بودن کارها با خویشکاری ایزدان ناظر بر روزهای ماه ارتباط داشته است و از آن تاثیر میپذیرفته یا خیر؟ در منظومهی فرضیات نامه دستور داراب پالن و قطعهای موسوم به حقیقت روزها از آذرباد مهراسپندان هم کارهایی را که باید در هر یک از سی روز ماه انجام شود؛ ذکر شده است. این پژوهش به شیوه مطالعه اسنادی-کتابخانهای بایستههای سی روزه ماه ایرانی را بررسی میکند . نخست متن پهلوی مادیان سی روزه به فارسی برگردانده میشود و از جنبه زبانشناسی بررسی میگردد و با فرضیات نامه و اندرز آذرباد مهراسپندان مطابقت میگردد. این تحقیق نشان میدهد اعتقاد به سعد و نحس بودن کارها در روزهای ماه بین ایرانیان رایج بوده است و با نام و وظیفه ایزدان حافظ سی روز ماه مرتبط میباشد.
In the ancient calendar, the year was based on twelve thirty-day months, each of the thirty days of the month was attributed to one of the gods and angels of Zoroastrian religion.. There have been do’s and don’ts for doing things among Iranians, and every day has been desirable for doing something. In the Pahlavi piece called MAdayAn I Sih-ROzag , thirty days are mentioned, what is suitable and good for which day. The main question of this research is whether the belief in the misfortune of deeds is related to the selfishness of the gods who observe the days of the month and is it influenced or not? In the book of Farziyat-Nameh of Darab Pahlan’s and a piece called “Truth Days” from Azarbad Mehraspandan, the works that should be included in Each of the thirty days of the month did is listed. This research examines the thirty-day requirements of the Iranian month by means of documentary-library study. First, the Pahlavi text of MAdayAn I Sih ROzag is translated into Persian and examined linguistically, and it is matched with the Farziyat-Nameh and advice of Azarbad Mehraspandan. This research shows that the belief that things are unlucky on the days of the month has been common among Iranians and is related to the names and duties of Gods of thirty days of the month.
ملخص الجهاز:
پرسش اصلي اين تحقيق چنين است که آيا اعتقاد به سـعد و نحس بودن کارها با خويشکاري ايزدان ناظر بر روزهـاي مـاه ارتبـاط داشـته اسـت و از آن تاثير ميپذيرفته يا خير؟ در منظومه ي فرضيات نامه دستور داراب پالن و قطعه اي موسـوم بـه حقيقت روزها از آذرباد مهراسپندان هم کارهايي را کـه بايـد در هـر يـک از سـي روز مـاه انجام شود؛ ذکر شده است .
از ماديان سي روز فقط بخش مربوط به روزهاي دوم (بهمـن ) و سوم (ارديبهشـت ) آن در مجموعـه متـون پهلـوي بـه چـاپ رسـيده اسـت (عريان ؛ ١٣٩١: ١٣٥) و نسـخه کامـل آن مورد استفاده تدوين کننده وجرکرد ديني در اين مجموعه چاپ شده است (تفضـلي؛ ١٣٧٥: (157 دستور داراب پالن شاعر پارسي گوي اهـل نوسـاري٣ در کتـاب فرضـيات نامـه اعمـال مخصوصي که بايد در هر يک از سي روز ماه به جاي آورد از متنـي پهلـوي بـه رشـته نظـم کشيده است .