خلاصة:
سبک زندگی در هر ساحتی شیوههای خاص مواجهه با مهمترین وظایف زندگی است که متأثر از بینشها، گرایش ها و شرایط محیطی شکل می گیرد. سبک زندگی سیاسی امام خمینی(ره)، سبکی متأخر و مبتنی بر مبانی مورد التزام ایشان است که زمینه الهام پذیری گسترده ای را در میان آحاد مردم فراهم نموده است. سؤال این پژوهش آن است که مبانی گرایشی امام در سیاست کدام است و این مبانی، چگونه سبک زندگی سیاسی ایشان را تحت تأثیر قرار داده است؟ از دیدگاه امام، بینش های زندگی سیاسی و رسالتهای ناشی از آن با گرایشات متعالی در انسان برهمکنش دارند و این گرایشات در ضمن تحلیل لوازم فطرت الهی انسان، قابل بررسی است. روش کتابخانه ای تحلیل داده ها در بررسی آثار امام خمینی(ره) نشان میدهد در شکلگیری سبک زندگی سیاسی ایشان علاوه بر باورهای مبتنی بر سیاست الهی، گرایشاتی همچون توکل، شجاعت، استقامت و محبت به خلق و تبری از محبت به نفس و حب دنیا نیز حضور اثرگذاری داشته است.
Lifestyle in each area is a specific way of dealing with the most important life tasks that are shaped by insights, trends and environmental conditions. Imam Khomeini's political lifestyle is a later style based on his committed principles, which has provided a wide source of inspiration among individuals. The question of this research is what are the principles of Imam's tendency in politics and how have these principles affected his political lifestyle? From Imam's point of view, the insights of political life and the resulting missions interact with transcendent tendencies in human beings, and these tendencies can be studied while analyzing the essentials of human divine nature. The library method of data analysis in examining the works of Imam Khomeini (ra) shows that in shaping his political lifestyle in addition to
ملخص الجهاز:
روش کتابخانه ای تحلیل داده ها در بررســـی آثار امام خمینی نشـــان میدهد در شـکل گیری سـبک زندگی سـیاسـی ایشـان علاوه بر باورهای مبتنی بر سـیاسـت الهی، گرایشـاتی همچون توکل ، شـجاعت ، اسـتقامت و محبت به مردم و تبری از محبت به نفس و حب دنیا نیز حضور اثرگذاری داشته است .
ـبدین ترتیـب در منظومه فکری و رفتاری امام نیز تأثیر متقابل بین باورهای معرفتی و گرایشـات به صـورت وجود یک رابطه هم افزایی بین آن ها مورد تأیید و تأکید اسـت و فهم دین و رفتار دینی در جمع بسـیاری از آیات و روایات در گروی فهم و اعمال همین امر دانســته میشــود؛ بگونه ای که ضــعف و قوت ایمان ، از یک سـو، پایه و رکن ملکات نفسـانی وحالات قلبی اسـت و از سـوی دیگر، با اسـتقرار این حالات ، ایمان ، مســتقر و محفوظ یا تضــعیف و متزلزل میگردد؛ چنانچه در بعد فضــایل ، وصــول به یک مرتبه ای از ایمان ، ملکات فاضــله ای را به تثبیت و تحصــیل میکند و با حصــول و رســوخ این ملکات در نفس ، انســـان ـبه مرتـبه کـامـل تری از ایمـان و اعتقـاد ترقی میـیاـبد و این مرتـبه ی ـبالاتر ایمـان ، خود مرتـبه ی کامل تری از فضـایل را رقم میزند و به همین منوال ، هر مرتبه ای بر مرتبه قبلی اسـتوار اسـت (همو، ١٣٧٧، ص ٢٢٢)؛ بدین ترتیب این چرخه ، صـعود و نزول انسـانی را در ساحات زندگی و از جمله ساحت سیاست رقم میزند.