خلاصة:
هدف کلی پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای خودتنظیمی انگیزشی بر سرزندگی تحصیلی، تابآوری و درگیری تحصیلی دانشآموزان مقطع متوسطة دورة اول دارای عملکرد تحصیلی پایین ناحیة 5 تبریز است. روش پژوهش حاضر نیمهآزمایشی از نوع پیشآزمون – پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعة آماری شامل کلیة دانشآموزان متوسطة دورة اول آموزش و پرورش ناحیة 5 تبریز است که از بین کل مدارس ناحیة 5 (47 مدرسه)، 19 مدرسه دارای عملکرد تحصیلی پایین بودند که از آنها دو مدرسه (پایة هشتم) دارای کمترین میانگین پیشرفت تحصیلی انتخاب و از هر مدرسه 25 نفر دانشآموز پایة هشتم به طور تصادفی در گروههای آزمایش و گروه کنترل قرار گرفتند. ابزارهای اندازهگیری شامل آزمون سرزندگی تحصیلی دهقانیزاده و حسینچاری (1393)، آزمون تابآوری کونور و دیویدسون (2003) و آزمون درگیری تحصیلی کریسیتانا میباشند. بستة آموزشی مهارتهای خودتنظیمی انگیزشی بر روی گروه آزمایش اجرا شد. یافتههای تحقیق حاکی از آن است که آموزشهای مبتنی بر مهارتهای خودتنظیمی انگیزشی بر سرزندگی تحصیلی و درگیری تحصیلی دانشآموزان مقطع متوسطه دورة اول تأثیر دارد.
The overall purpose of this study was to the effectiveness of motivational self-regulatory skills training on academic buoyancy, resilience, and academic engagement in junior high school students with low academic performance in the fifth district of Tabriz. The research method of the present study is quasi-experimental of pre-test and post-test with control group. The statistical population of this study includes all high school students in the first period of education in District 5 of Tabriz. Out of all schools in District 5 (47 schools), 19 schools had low academic performance, of which three schools (eighth grade) had the lowest average academic achievement and 25 students from each school (eighth grade) were randomly divided into two groups. Experiment and a control group were included. Measurement tools include academic buoyancy test, resilience test, and academic engagement test. The training package of motivational self-regulation skills was performed on the experimental group. Findings indicate that motivational self-regulatory skills training has an effect on academic buoyancy and academic engagement of junior high school students.
ملخص الجهاز:
استاديار، گروه روان شناسي، واحد تبريز، دانشگاه آزاد اسلمي، تبريز، ايران (تاريخ دريافت : ١٣٩٩/٠٨/٢٧؛ تاريخ پذيرش : ١٣٩٩/١٠/١٧) چکيده هدف کلي پژوهش حاضر بررسي اثربخشي آموزش مهارت هاي خودتنظيمي انگيزشي بر سرزندگي تحصيلي، تاب آوري و درگيري تحصيلي دانش آموزان مقطع متوسطۀ دورة اول داراي عملکرد تحصيلي پايين ناحيۀ ٥ تبريز است .
Solberg, Hopkins, Ommundsen, Halvari 6.
بنابراين ، با توجه به اهميت پژوهش هاي اثر خشي در تعميم نتايج به جامعه در اين تحقيق به دنبال مقايسۀ اثربخشي آموزش مهارت هاي خودتنظيمي انگيزشي بر سازه هاي سرزندگي تحصيلي، تاب آوري و درگيري تحصيلي دانش آموزان مقطع متوسطۀ دورة اول ناحيۀ ٥ تبريز هستيم .
هدف کلي پژوهش حاضر اثربخشي آموزش مهارت هاي خودتنظيمي انگيزشي بر سرزندگي تحصيلي، تاب آوري و درگيري تحصيلي در دانش آموزان مقطع متوسطۀ دورة اول داراي عملکرد تحصيلي پايين ناحيۀ ٥ تبريز است .
فرضيۀ تحقيق بر اين اساس است که آموزش هاي مبتني بر مهارت هاي خودتنظيمي انگيزشي بر سرزندگي تحصيلي، تاب آوري و درگيري تحصيلي دانش آموزان مقطع متوسطۀ دورة اول تأثير دارد.
يافته هاي پژوهش فرضيه : آموزش هاي مبتني بر مهارت هاي خودتنظيمي بر سرزندگي تحصيلي، تاب آوري و درگيري تحصيلي دانش آموزان مقطع متوسطۀ دورة اول تأثير دارد.
نتايج تحقيق حاضر نشان داد آموزش هاي مبتني بر مهارت هاي خودتنظيمي انگيزشي بر سرزندگي تحصيلي و درگيري تحصيلي دانش آموزان مقطع متوسطۀ دورة اول تأثير دارد.
Helping children understand learning disabilities: The relationship between self-realization and psychological empowerment.
Self-regulating academic learning and achievement: The emergence of a social cognitive perspective.
Motivation and Self-regulated Learning: Theory, Research, and Applications, 1, 1-30.