خلاصة:
هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی خانواده درمانی بوئنی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر دشواری در تنظیم هیجان مادران تک فرزند انجام گرفت. روش: این پژوهش توصیفی از نوع نیمه تجربی و طرح پیش آزمون-پس آزمون با دو گروه آزمایش و یک گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مادران تک فرزند پیش دبستانی مهدکودکهای کرمانشاه در سال 1399 بودند. تعداد 45 نفر به روش در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه، به تعداد برابر 15 نفر گمارده شدند. دادهها در مراحل پیش آزمون-پس آزمون با مقیاس دشواری در تنظیم هیجان (گروتز و رومر، 2004) گردآوری شد. اعضای دو گروه آزمایش پس از اجرای پیش آزمون بطور جداگانه در هشت جلسه هفتگی 5/ 1 ساعته خانواده درمانی بوئنی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد شرکت کردند. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. یافتهها: نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد اثر خانواده درمانی بوئنی و اثر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر دشواری در تنظیم هیجان در افراد معنادار است (05/ 0> P). همچنین، تفاوت در دو درمان برای ابعاد عدم پذیرش هیجانی، دشواری در انجام رفتار، دشواری در کنترل تکانه، فقدان آگاهی هیجانی، دسترسی محدود و عدم وضوح به ترتیب میزان آماره F؛ 771/4، 461/ 4، 524/ 3، 399/ 3 و 720/ 5 معنادار بود (05/ 0> P). نتایج آزمون بونفرونی نشان داد با توجه به اندازه تفاضلها، اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در هم سنجی با مداخله دیگر بر دشواری در تنظیم هیجان و مولفههای مربوط به آن بیشتر بود (05/ 0> P). نتیجهگیری: روانشناسان، در هنگام مواجه با مشکلات تعامل مادر و فرزند، مادر را از نظر سطح تنظیم شناختی هیجان و سایر متغیرهای روانشناختی موثر بر تنظیم هیجان ارزیابی و روشهای درمانی موثر را در صورت وجود مشکل به کار گیرند.
Aim: The aim of this study was to compare the effectiveness of Bowenian family therapy and acceptance and commitment therapy on the difficulty in regulating the emotion of mothers with one child. Methods: This was a descriptive quasi-experimental study with a pretest-posttest design with two experimental groups and a control group. The statistical population of the study included all mothers with only one child of preschool age in Kermanshah kindergartens in 2019. A total of 45 people were selected through convenience sampling and 15 people were randomly assigned to two experimental groups and one control group. Data were collected in the pretest-posttest stages with a scale of difficulty in emotion regulation (Grotz and Roemer, 2004). After pre-testing, members of the two experimental groups participated separately in eight 1.5-hour weekly sessions of Bowenian family therapy and acceptance and commitment therapy. Analysis of covariance and Bonferroni post-hoc test were used to analyze the data. Results: The results of analysis of covariance showed that the effect of Bowenian family therapy and the effect of acceptance and commitment based therapy on difficulty in emotion regulation in individuals is significant (PConclusion: Psychologists, when faced with problems of mother-child interaction, evaluate the mother in terms of the level of cognitive emotion regulation and other psychological variables affecting emotion regulation and use effective treatment methods if there is a problem.
ملخص الجهاز:
(صفحات 124-148) چکیده مقاله مستخرج از رساله دکتری میباشد هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی خانواده درمانی بوئنی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر دشواری در تنظیم هیجان مادران تک فرزند انجام گرفت.
یافته ها: نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد اثر خانواده درمانی بوئنی و اثر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر دشواری در تنظیم هیجان در افراد معنادار است (05/0 >P).
T Linehan, Dimeff, Reynolds, Comtois, Welch, & Heagerty Acceptance and Commitment Therapy خانوادهها و خصوصا روی مادران انجام میشود.
در این درمان سعی میشود که پذیرش روانی فرد در مورد تجارب ذهنی افزایش یابد و این نوع درمان میتواند بر تنظیم شناختی هیجانات کمک > همانطور که گفته شد، درمان بوئنی از جمله درمانهای موثر بر هیجانات میباشد که بر اساس ماهیت این درمان میتوان اظهار داشت که رویکرد آن خانواده درمانی Baker Reilly, E.
در این درمان به واسطه آموزش پذیرش افکار و شرایط، تنظیم هیجان بهبود پیدا میکند (محمدی، صالح زاده ابرقویی و نصیریان، 1394؛ جهانگیری، شیردل و قره چورلو، 1397؛ یراقچی، جمهری، صیرفی و همکاران، 1398؛ حمیدی پور و قطبیان، 1396؛ جلوداری، سوداگر و بهرامی هیدجی، 1398).
بحث و نتیجهگیری پژوهش حاضر با هدف مقایسه تاثیر خانواده درمانی بوئنی و درمان ACT بر تنظیم شناختی هیجان مادران تک فرزند در مراکز پیش دبستانی شهر کرمانشاه انجام شد.
همچنین آزمون تعقیبی بونفرونی نشان داد با توجه به تفاضلها در مقایسه این دو روش مداخله ای، اثربخشی خانواده درمانی بوئنی بر تنظیم شناختی هیجان بیشتر از درمان ACT است.