خلاصة:
زمینه و هدف: با گسترش فناوری اطلاعات و شبکههای رایانهای، جرایم مرتبط با امور اخلاقی و منافی عفت و اخلاق عمومی نیز گسترشیافته است و تاثیر منفی بر نظام اجتماعی و پایهای، از جمله خانواده و سازمانها گذاشته است. گسترش فساد در قوانین همه کشورها جرم تلقی میشود و وجود فضای مجازی نیاز به قوانین و مقررات و سیاست کیفری مدونتر و به روزتر در زمینه گسترش فساد در فضای مجازی داشته است. هدف از این پژوهش بررسی حقوقی و فقهی فساد اخلاقی در فضای مجازی میباشد.
روش تحقیق: پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات تلفیقی از کتابخانهای - اسنادی میباشد.
یافتهها و نتیجهگیری: یافتههای پژوهش حاکی از آن است که نگرش قانونگذار به پدیده هرزه نگاری و جایگاه آن در قوانین موجود، نقش مهمی در اثربخشی قوانین دارد. قانونگذار برای مبارزه با گسترش فساد اخلاقی رویکردی دوگانه در پیش گرفته است. از یک سو با رویکرد منع مطلق از اشاعه فساد حمایت کیفری کرده و از سوی دیگر در موارد بزهدیدگی کودکان به رویکرد تبعیضآمیز و تشدید مجازات روی آورده است.
ملخص الجهاز:
قانونگذار ایران هم جرمانگاری در قبال هرزهنگاری را تایید کرده است و در صدد است که تمام مصادیق هرزهنگاری را قانونگذاری کند؛بدین ترتیب که تلاش کرده است با به کار بردن واژهها و عباراتی کلی چون "جریحهدار کردن عفت عمومی"، "افساد"، "صور قبیحه"، تمامی اشکال و صور احتمالی هرزهنگاری را جرم انگاری نماید؛ اما بررسی دقیق و موشکافانه ی قوانین موجود نشان میدهد که قانون گذار در این زمینه آن چنان که باید و شاید موفق نبوده است؛ چرا که هنوز هم موارد و مصادیق مهمی وجود دارند که مرتکبان آنها قابل مجازات نیستند.
قانونگذار ایران هم جرمانگاری در قبال هرزهنگاری را تایید کرده است و در صدد است که تمام مصادیق هرزهنگاری را قانونگذاری کند؛بدین ترتیب که تلاش کرده است با به کار بردن واژهها و عباراتی کلی چون "جریحهدار کردن عفت عمومی"، "افساد"، "صور قبیحه"، تمامی اشکال و صور احتمالی هرزهنگاری را جرم انگاری نماید؛ اما بررسی دقیق و موشکافانه ی قوانین موجود نشان میدهد که قانون گذار در این زمینه آن چنان که باید و شاید موفق نبوده است؛ چرا که هنوز هم موارد و مصادیق مهمی وجود دارند که مرتکبان آنها قابل مجازات نیستند.
اما سئوالی که بسیار حائز اهمیت میباشد این است که آیا با توجه به شرایط و اوضاع و احوال امروز جامعه این میزان مجازات با جرایم فوق الذكر متناسب است؟ آیا صرف مجازات شلاق میتواند نوامیس، عرض و آبروی مسلمانان را در شرایط امروز از گزند افراد هوی پرست و بد سیرت دور نگاه دارد؟ در پاسخ میتوان گفت: بدلیل اینکه قوانین کیفری ایران در حال حاضر بر گرفته شده از متون فقهی و شرعی میباشد و چون در کتب شرعی و روایات ما، برای اینگونه جرایم مجازاتی بجز «شلاق» و آنهم کمتر از ۱۰۰ ضربه شلاق در نظر گرفته نشده است لذا چارهای نداریم بجز اینکه به وضع قوانین همچون ماده ۶۳۷ قانون مجازات اسلامی بسنده کنیم.