خلاصة:
این مقاله به تجزیه و تحلیل آن دسته از داستان های شفاهی کووید 19 می پردازد که در مح ی
شهری در مارس و دسامبر سال 2020 ضب شده اند . در ای ن مقاله ، گونه ها ی مختلف نثر
بیماران، فرض یه ها ی مربو به منش ا » اعترافات « ، مواردی از آزمایش های پزشکی ( » کوویدی «
و » عفونت چینی « ویروس، شایعات مرتب با آلودگی برنامه ریزی شده، دستورالعمل های محلی برای
غیره( به همراه موضوعات آنها مورد بررسی قرار میگیرد )منشا ویروس، طول مدت همه گی ری،
روش های درمان کووید، اثربخشی واکسن، مس یر عفونت و غ ی ره( و به ویژگ ی ها ی متما یز
داستان های شفاهی پرداخته میشود: ارتبا و موضوعیت محتوا، پاسخگویی به فرضیه ها و ادعاهای
جدید درباره منشا یا درمان ویروس و جابه جایی مرزهای ژانر قصه ها. افسانه های کادر پزشکی، که
از حوادث خارق العاده خبر می دهند، ترکیبی از تراژدی و کمدی هستند. قهرمانان آنها پزشکان اند،
بر ای بیمار ان، شایسته احترام و » رنج کش یدن « که با نشان دادن معجزه استقامت، فداکار ی و
همدردی اند. این روایت ها، در فضای گسترده فرهنگی اجتماعی، به همان اندازه که بر تجرب ه
شخصی استوارند، به اطلاعات به دست آمده از منابع آزاد نیز وابسته اند )رسانه های مجازی، اینترنت،
کادر بهداشت و درمان(. ظهور و توسعه فعال فولکلور کووید گواهی است بر ویژگی غالب آثار
شفاهی مردمی در واکنش به تغییرات زندگی فرد و جامعه، که همچون نمایشی بصری در توسعه
مداوم سنت فولکلور در مرحله حاضر عمل می کند
ملخص الجهاز:
در ايـن مقالـه ، گونـه هـاي مختلـف نثـر «کوويدي » (مواردي از آزمايش هاي پزشکي ، «اعترافات » بيماران ، فرضـيه هـاي مربـوط بـه منشـأ ويروس ، شايعات مرتبط با آلودگي برنامه ريزي شده ، دستورالعمل هاي محلي براي «عفونت چيني » و غيره ) به همراه موضوعات آنها مورد بررسي قرار ميگيرد (منشأ ويروس ، طول مدت همـه گيـري ، روش هاي درمان کوويد، اثربخشي واکسن ، مسـير عفونـت و غيـره ) و بـه ويژگـي هـاي متمـايز داستان هاي شفاهي پرداخته ميشود: ارتباط و موضوعيت محتوا، پاسخگويي به فرضيه ها و ادعاهاي جديد درباره منشأ يا درمان ويروس و جابه جايي مرزهاي ژانر قصه ها.
»)، نـام شرکت کنندگان آن ذکر مي شود («و من آنجا گير کردم ، زيـرا همـراه کارمنـدان بـودم »)، بخش اصلي درباره خود اين رويداد گزارش مي دهد و بر خارق العاده بـودن آن ، کـه بـا انحراف از هنجارها ارتباط دارد، تمرکز مي کند («تلفن او به زمـين افتـاد و دولا شـد تـا تلفن را بردارد که از پايين ديد کت و شلوار من در برخي نقاط پـاره شـده اسـت »)؛ در قسمت پاياني ، به طور معمول ، راه حل يـک وضـعيت غيراسـتاندارد بـه غيرمنتظـره تـرين روش ارائه مي شود، که به ايجاد يک اثر کميک کمک مي کند («و خنده دارش آنجـا بـود که همکارم تلفن را انداخت ، چون همان لحظه سفارش دهنده اين لباس هـا بـا او تمـاس گرفت »).