خلاصة:
این مقاله تنوعات واجی و واژگانی در زبان هورامی (گویش پاوه) را براساس زبانشناسی اجتماعی تنوعگرا بررسی مینماید. در این پژوهش، تأثیر دو متغیر جنسیت و سن بر یک تنوع واجی (استفاده از واجگونۀ [d] بهجای واجگونۀ [d] در جایگاه پایانی کلمه) و دو تنوع واژگانی (استفاده از ساخت ترکیبی بهجای واژههای /bαwα/ و /dαdα/ و استفاده از واژۀ /waratαw/ بهجای واژۀ /war/) در یک گروه 60 نفره (30 مرد و 30 زن) در چهار ردۀ سنی بررسی گردید. روش اجرا بدینصورت بود که دادههای گردآوریشده ازطریقِ مصاحبه با گروه اصلی، با دادههای گردآوریشده از گروه معیار که شامل تعدادی از زنان و مردان بیسواد بالای 60 سال بود، مقایسه گردید. درنهایت، یک تنوع واجی و دو تنوع واژگانی که دارای بیشترین میزان تفاوت در بین گروه معیار و گروه اصلی بودند برای بررسی انتخاب شدند. یافتههای پژوهش نشان داد که متغیرهای سن و جنسیت با تنوع واجیِ موردبررسی، ارتباط معناداری ندارند. در تنوع واژگانی، زنان بیشتر از مردان برای خطابکردن مادربزرگهایشان از ساخت ترکیبی (/αdα/ + نام کوچک) استفاده میکنند. بین سن و میزان استفاده از ساخت ترکیبی نیز رابطه معناداری وجود دارد. همچنین، بین میزان استفاده از واژه /waratαw/ و جنسیت رابطۀ معناداری وجود دارد.
This paper offers a study of phonological and lexical variations in Hawrami (paveh dialect) based on Variationist Sociolinguistics. In this paper the influence of two non-linguistic factors (age and gender) on one phonological variation (use of allophone]d[instead of]d[in final position) and two lexical variations (use of a compound noun instead of the words /bαwα/ and /dαdα/ meaning “grandpa” and “grandma”, respectively and the use of the word /waratαw/ instead of / war/) in a group of 60 people (30 men and 30 women) from 4 age groups were studied. Data gathered from main group compared with data gathered from standard group which consists of illiterate men and women who were older than 60 and finally, one phonological variation and two lexical variations that have the most differences among standard and main group were chosen. The results indicated that there is no meaningful relationship between age, gender and phonological variation. In lexical variations women use combined address term (/αdα/ + first name) for addressing their grandmas more than men. There is a meaningful relationship between age and the use of combined address terms, too. There is a meaningful relationship between gender and using /waratαw/ instead of /war/.
ملخص الجهاز:
5. Large-scale social factors نوشتار پيش رو درپي پاسخ گويي به اين سه پرسش اسـت : آيـا کـاربرد دو واجگونـۀ واج ]d[ در هورامي پاوه متأثر از عوامل اجتماعي سن و جنسيت است ؟ آيا کاربرد واژه هـاي معيـار /bαwα/ و /dαdα/ و جايگزين هاي آن ها يعني (اسم کوچـک پـدربزرگ / مـادربزرگ + /bαba/ يـا /adα/) تحت تأثير عوامل اجتماعي سن و جنسيت است ؟ و سرانجام آيا کاربرد واژٔە معيار /war/ و جايگزين آن يعني /waratαw/ از دو عامل اجتماعي سن و جنسيت تأثير ميپذيرد؟ در اين پژوهش فرض بر اين بود که کاربرد دو واجگونۀ واج [d] تحت تأثير دو عامل سن و جنسيت قرار دارد؛ به طوريکه بـا افزايش سن ، استفاده از واجگونۀ [d] در پايان کلمات در بـين مـردان بـيش از زنـان باشـد.
نتايج آزمون خي دو براي بررسي رابطۀ استفاده از ترکيب هاي واژگاني با جنسيت مقدار خي دو درجه آزادي Sig شاخص في ترکيب /bαba/ + اسم کوچک ٠/٦١٧ ١ ٠/٤٣ ٠/١٠ ترکيب /αdα/ + اسم کوچک ٢/٨٥ 0/28 0/03 1 براساس نتايج به دست آمده ، شدت پيوستگي بين جنسـيت و اسـتفاده از ترکيـب /bαba/ + اسـم کوچک براي اشاره به پدربزرگ بسيار ضعيف (٠/١٠) است و باتوجّه به مقدار خي دو و سطح معناداري مربوطه (٠/٤٣) به لحاظ آماري معنادار نيست ؛ يعني زنان و مردان پاسخ گو کم وبيش به يک ميزان درمورد پدربزرگ از ساخت ترکيبي فوق استفاده ميکنند.
Interaction of syntax and sociolinguistics: A social study of some Persian syntactic structures based on Labov's theory.