خلاصة:
مناجات به عنوان یک موضوع و گونه ادبی در ادبیات فارسی تحت عنوان وسیله ای برای بیان عقاید و اصول تفکر شاعر شناخته شده است.در تمام ادیان آسمانی، مناجات و نیایش یکی از روحانی ترین لحظات زندگی یک انسان به شمار می رود. شاعران نیز از این قاعده مستثنی نبود بلکه رقّت احساسات و لطافت روح آنها باعث می شود که در خلال آثارشان شاهد مناجات های نغز و دلنشین باشیم که میتوان این مناجات ها را به نوعی لطیف ترین و زیباترین قسمت آثارشان در نظر گرفت. این موضوع به خصوص در شاعران ادب غنایی نمود بیشتری پیدا میکند، چرا که مناجات و مضامین حاوی دعا و نیایش یکی از زیرمجموعه های اصلی این نوع ادب می باشد.در این مقاله سعی شده است با بررسی و تطبیق مضامین مناجاتهای کتاب ویس و رامین فخرالدین اسعد گرگانی و خسرو و شیرین حکیم نظامی گنجوی وجوه شباهت این دو اثر بیشتر شناسانده شود.
Prayers are known as a subject and literary genre in Persian literature as a means of expressing the ideas and principles of the poet.Lirical literature has been one of the most important of Persian literature throughout the histiry of literature.In all heavenly religions, prayer is one of the most spiritual moments in a person life. Poets were no exception to this rule, but the tenderness of their feelings and the tenderness of their souls make us witness pleasant prayers during their works, which can be considered as the most delicate and beautiful part of their works.This issue is especially evident in the poets of lyrical literature, because prayers and themes containing prayers and supplications are one of the main subsets of this type of literature.in this article it has been tride to be known more by investigating the subjects of the book of Vis and Ramin Fakhredin Asad Gorgani and Khosrow and Shirin Hakim Nezami Ganjavi and the similarities of them.
ملخص الجهاز:
بررسي و تطبيق مضامين مناجات در ويس و رامين و خسرو و شيرين تاريخ دريافت : ١٤٠١/٠٥/٠١ منيژه فلاحي ١ رضا فهيمي٢ تاريخ پذيرش : ١٤٠١/٠٧/٠٥ الهام خلج ٣ چکيده مناجات به عنوان يک موضوع و گونه ادبي در ادبيات فارسي تحت عنوان وسيله اي براي بيان عقايد و اصول تفکر شاعر شناخته شده است .
در اين مقاله سعي شده است با بررسي و تطبيق مضامين مناجات هاي کتاب ويس و رامين فخرالدين اسعد گرگاني و خسرو و شيرين حکيم نظامي گنجوي وجوه شباهت اين دو اثر بيشتر شناسانده شود.
در ارتباط با شباهت هاي خسرو و شيرين و ويس و رامين چون هر دو در قالب ادب داستاني و داستان عاشقانه پيش از اسلام هستند و به عبارتي سرچشمه آنها يکي است ، اين شباهت قابل توجيه مي نمايد.
(مهدوي دامغاني،١٣٧٠، ٤٥٩) در ادامه ، برخي از مباحث مشترک که نظامي و فخرالدين اسعد گرگاني در ستايش ها و مناجات هاي آغازين کتاب خود و همينطور در خلال اشعار از زبان قهرمانان داستان ذکر کرده اند، مطرح ميشود و همراه با توضيح مختصر، شاهد مثال هايي نيز قيد ميگردد.
از بهترين داستان هاي ادب غنايي ميتوان آثار نظامي و سلف توانايش فخرالدين اسعد گرگاني صاحب کتاب ويس و رامين را نام برد.
٢٩٧٥ وجوه شباهت مابين کتاب خسرو و شيرين نظامي و ويس و رامين فخرالدين اسعد توسط اساتيد و پژوهشگران بزرگ ادبيات فارسي تاييد شده است .