خلاصة:
یکی از مهمترین وظایف حکمرانی آموزشی، بازنگری به موقع نظامها و فرآیندهای آموزشی به ویژه در حوزه نظام آموزشعالی است. به نظر میرسد فرصت و تجربیات کسبشده در دوران همهگیری کویید 19 این روند را تشدید کرده است. به همین منظور هدف پژوهش حاضر بررسی تجربه زیسته دانشجویان مدیریت دانشگاه تهران از آموزش مجازی در دوران همهگیری ویروس کرونا و ارائه راهکارهایی جهت بهبود نحوه آموزش می باشد. روشی که در این پژوهش کیفی مورد استفاده قرار گرفته است، تحلیل پدیدارشناختی میباشد. با استفاده از تحلیل پدیدارشناختی میتوان دریافت که جامعه هدف دنیای پیرامون خود را چگونه درک می کند و تجارب خاص مورد نظر برای آنها چه معنایی دارد. جامعه آماری در این پژوهش، شامل آن دسته از دانشجویان مدیریت دانشگاه تهران میباشد که سابقه مشارکت در کلاسهای غیرحضوری و مجازی و توام را به صورت همزمان با فراگیری ویروس کرونا در دانشگاه را داشتهاند. پژوهشگران این پژوهش با انجام 29 مصاحبه از بین دانشجویان واجد شرایط به اشباع نظری رسیدهاند. یافته پژوهش حاضر نشان میدهد که کلاسهای غیرحضوری و مجازی دارای مزایا و معایبی به صورت توامان میباشد که به تفکیک به موارد آن پرداخته می شود. نهایتا این مطالعه با تحلیل محتوای دادههای پژوهش، روش آموزش ترکیبی فزاینده را جهت افزایش و بهبود بهرهوری فرایند آموزش توصیه و پیشنهاد میکند.
One of the most important tasks of educational governance is the timely review of educational systems and processes, especially in the field of higher education. It seems that the opportunity and experiences gained during the Covid-19 pandemic have intensified this process. Based on this, designing and implementing educational activities in the most desirable ways is a serious tool for an effective and efficient educational system in the country. For this purpose, the purpose of this study is to examine the lived experience of Tehran University management students from virtual education during the corona virus epidemic and to provide solutions to improve the way of education. The method used in this qualitative research is phenomenological analysis. Using phenomenological analysis, it is possible to understand how the target society understands the world around them and what the specific experiences mean for them. The statistical population in this research includes those management students of Tehran University who had a history of participating in offline and virtual classes at the same time as the spread of the corona virus in the university. The researchers of this research have reached theoretical saturation by conducting 29 interviews. The findings of Haaz's research show that offline and virtual classes have both advantages and disadvantages, which are discussed separately. Finally, the results of this research, by analyzing the content of research data, provide a mixed model for virtual and face-to-face training.
ملخص الجهاز:
لذا در تحقيق حاضر برآنيم با اسـتفاده از روش پديدارشناسـي، تجربـه زيسـته دانشجويان دانشکده مديريت تهـران را در خصـوص ارزيـابي و امتحـان نهـايي آن هـا در طـي دوره آموزش مجازي در خلال پاندومي کرونا(کلاس هاي درس مجازي) را واکاوي و بررسـي نمـاييم و بـه اين سوالات پاسخ دهيم : «تجربه زيسته دانشجويان مديريت دانشگاه تهران ، نسبت به ارزيابي آموزش مجازي چگونه بوده است ؟» و «چگونه ميتوان با توجه به زيرساخت هاي ايجاد شده جهـت آمـوزش مجازي پس از همه گيري کرونا نظام هاي آموزشي مطلوب تري را توصيه کرد؟» 1 -Meyer ادبيات نظري پژوهش آموزش مجازي نيازها و خواسته هاي روزافزون مردم به آموزش ، کمبود امکانات اقتصادي، عدم دسترسي آنها بـه مراکز آموزشي، کمبود آموزشگران متخصص ، و هزينه هاي زيادي که بايسـتي صـرف آمـوزش شـود، متخصصان مربوطه را ترغيب کرده است که بـا فنـاوريهـاي اطلاعـات ، روش هـاي نـويني را بـراي آموزش ابداع کنند که هم از حيث اقتصادي و هم از حيث کيفـي، بتـوان بـا اسـتفاده از آن ، بـه طـور همزمان جمعيت زيادي از قراگيران را آموزش داد (عباسيکساني و همکـاران ، ١٣٩٨).