خلاصة:
تاویل و بازآفرینی اساطیر و حماسه در ادبیات ما بسیار مشهود است، بعد از شاهنامه در دورههای ادبی همواره اسطوره و حماسه به عنوان یکی از عناصر شعری در خدمت اندیشههای شاعرانه بود و بدین وسیله دستخوش دگردیسی شد، در میان سبکهای شعر فارسی، ادبیات عرفانی در نگرش تازه به اسطوره و حماسه به وسیلهی رمز (نماد) نقش بهسزایی ایفا کرده است، عرفان با توجه به نمادین بودن، ظرفیت بسیاری برای بازتاب عناصر اسطوره و حماسه دارد؛ شاعر نامدار و آغازگر شعر عرفانی: سنایی از اولین شاعرانی است که اسطوره و حماسه را از فضای اساطیری و حماسی به فضای عرفان وارد کرد، در اشعار او واژههای اساطیری و حماسی از حوزهی معنایی مصطلح جدا شده و در فضای عرفانی با مفهوم تازه ارایه شدند، در این مقاله ظرفیتهایی که سنایی از این عناصر در شعرش ایجاد کرده، بررسی شده است، بررسی نشان میدهد: سنایی در سه ظرفیت زبان، مضمون و بیان از آنها بهره برده است، در حوزهی زبان و بیان همانند شاعران همدورهاش است ولی در ظرفیت محتوایی نوآوری کرده که به عنوان شیوهای تازه بعد از او در عرفان رایج شد. نوآوری او این است که با آگاهی کامل از ساحت اسطوره و حماسه و عرفان با نگاه هرمنوتیکی اقدام به ایجاد ظرفیتهای شعری برای بیان اندیشههای عارفانه با عناصر اساطیری و حماسی کرده است.
ملخص الجهاز:
بررسی ظرفیتهای اسطورهای و حماسی در شعر سنایی رضا آقایاری زاهد 1 زهرا نوری 2 چکیده تأویل و بازآفرینی اساطیر و حماسه در ادبیات ما بسیار مشهود است، بعد از شاهنامه در دورههای ادبی همواره اسطوره و حماسه به عنوان یکی از عناصر شعری در خدمت اندیشههای شاعرانه بود و بدین وسیله دستخوش دگردیسی شد، در میان سبکهای شعر فارسی، ادبیات عرفانی در نگرش تازه به اسطوره و حماسه به وسیلهی رمز(نماد) نقش بهسزایی ایفا کرده است، عرفان با توجه به نمادین بودن، ظرفیت بسیاری برای بازتاب عناصر اسطوره و حماسه دارد؛ شاعر نامدار و آغازگر شعر عرفانی: سنایی از اولین شاعرانی است که اسطوره و حماسه را از فضای اساطیری و حماسی به فضای عرفان وارد کرد، در اشعار او واژههای اساطیری و حماسی از حوزهی معنایی مصطلح جدا شده و در فضای عرفانی با مفهوم تازه ارایه شدند، در این مقاله ظرفیتهایی که سنایی از این عناصر در شعرش ایجاد کرده، بررسی شده است، بررسی نشان میدهد: سنایی در سه ظرفیت زبان، مضمون و بیان از آنها بهره برده است، در حوزهی زبان و بیان همانند شاعران همدورهاش است ولی در ظرفیت محتوایی نوآوری کرده که به عنوان شیوهای تازه بعد از او در عرفان رایج شد.