خلاصة:
هدف: تعیین اثربخشی برنامه توجه مشترک بر مولفههای زبان بیانی، دریافتی و گفتاری کودکان با اختلال طیف اتیسم 3 تا 5 سال اجرا شده است. روش پژوهش: جامعه آماری شامل تمامی کودکان با اختلال طیف اتیسم 3 تا 5 سال که به مدارس پیش دبستانی ویژه کودکان با احتلال طیف اتیسم و کلینیکها شهر تهران مراجعه کرده بودند. نمونه پژوهش به صورت در دسترس بود، که شامل 5 کودک که به صورت تصادفی انتخاب شدند. جهت بررسی اثر بخشی برنامه ابزارهای آزمون سنجش رشد نیوشا، مقیاس نمره گذاره اختلال طیف اتیسم گیلیام (گارس3) و مجموعه تکالیف باور کاذب استفاده گردید. جهت تجزیه وتحلیل دادهها از روشهای آمار توصیفی، تحلیل مشاهدهای، اندازه اثر و درصد بهبودی استفاده شد. یافتهها: نتایج پژوهشها پس از تحلیل همچنین میانگین نمرات در مولفههای زبان بیانی و دریافتی پس از اجرای برنامه آموزش توجه مشترک نسبت به خط پایه، روند رشد نسبی و بهبود کلی را نشان داد. نتیجهگیری: نتایج این پژوهش حاکی از اثربخشی برنامۀ آموزش توجه مشترک بر بهبود مولفههای زبان زبان بیانی، دریافتی و گفتاری کودکان با اختلال طیف اتیسم است. بنابراین پیشنهاد میشود از این برنامۀ آموزشی بهمنظور بهبود مهارتهای زبانی این کودکان استفاده شود.
Aim: Determining the effectiveness of the joint attention program on expressive, receptive and spoken language components of children with autism spectrum disorder 3 to 5 years has been implemented. Methods: The statistical population includes all children with autism spectrum disorder aged 3 to 5 years who had visited special preschools for children with autism spectrum disorders and clinics in Tehran. The research sample was accessible, which included 5 children who were randomly selected. In order to evaluate the effectiveness of Nyusha's growth assessment tools program, Gilliam's Autism Spectrum Disorder scoring scale (GARS 3) and the set of false belief tasks were used. Descriptive statistics, observational analysis, effect size and recovery percentage methods were used to analyze the data. Results: After the analysis, the results of the research also showed the average scores in the expressive and receptive language components after the implementation of the joint attention training program compared to the baseline, the trend of relative growth and overall improvement. Conclusion: The results of this research indicate the effectiveness of the joint attention training program on improving the expressive, receptive and spoken language components of children with autism spectrum disorder. Therefore, it is suggested to use this educational program to improve the language skills of these children.
ملخص الجهاز:
بر این اساس در این پژوهش پیش از اعمال متغیر مستقل یعنی برنامه آموزش توجه مشترک، متغیرهای وابسته یعنی مولفه های زبان بیانی، دریافتی و گفتاری کودکان با اختلال طیف اتیسم برای هر آزمودنی به طور انفرادی و به صورت مکرر اندازه گیری شدند(مرحله خط پایه ).
به این ترتیب که در پس آزمون دوم (پس از اجرای مرحله چهارم برنامه آموزش توجه مشترک) نسبت به پس آزمون اول ، میانگین نمرات زبانی دریافتی کودکان بااختلال طیف اتیسم ٦ درصد افزایش یافته است .
به این ترتیب که در پس آزمون دوم (پس از اجرای مرحله چهارم برنامه آموزش توجه مشترک) نسبت به پس آزمون اول ، میانگین نمرات مهارت های گفتاری کودکان بااختلال طیف اتیسم ١٣ درصد افزایش یافته است .
بر اساس شکل این نمودار، میانگین نمرات مهارت - های گفتاری کودکان بااختلال طیف اتیسم پس از اجرای برنامه آموزش توجه مشترک نسبت به خط پایه ، روند رشد نسبی را نشان میدهد.
یافته ها حاکی از آن است که میانگین نمرات زبان بیانی و دریافتی کودکان ٣ تا ٥ ساله بااختلال طیف اتیسم ، در پس آزمون اول (پس از اجرای مرحله دوم برنامه آموزش توجه مشترک) نسبت به خط پایه افزایش داشته است .
Associations between joint attention and language in autism spectrum disorder and typical development: A systematic review and meta‐ regression analysis.
The relationship between joint attention and language in children with autism spectrum disorders.
Exploring the nature of joint attention impairments in young children with autism spectrum disorder: Associated social and cognitive skills.