خلاصة:
همیشه آب به عنوان مهمترین نیاز اولیه جوامع بشری، به دلایلی مانند بالا رفتن سطح رفاه و بهداشت، رشد جمعیت، و توسعه روزافزون صنایع و کشاورزی، با کاهش منابع تجدید شونده روبروست و لذا بهرهبرداری بهینه از منابع آب، مهمترین چالش در ایران به عنوان یکی از کشورهای خشک جهان است. این چالش در کلانشهرها به ویژه در تهران به عنوان پایتخت و مهمترین شهر ایران، یکی از مهمترین مسائل در مدیریت شهری است که بسیاری از مسایل و زیرساختها به طور مستقیم یا غیر مستقیم به آن ارتباط پیدا میکنند که شبکهی آبرسانی بارزترین نمونه ی آنهاست. شبکه های آبرسانی به عنوان تاسیساتی زیربنایی نقش مهمی در زندگی شهروندان و ارائه خدمات شهری ایفا میکنند لذا کارایی مناسب آنها اهمیت زیادی دارد. یکی از مهمترین مشکلات در بهرهبرداری مناسب از این شبکهها، مدیریت نشت و مرمت سریع خرابی اجزای شبکه است که به تدریج دچار فرسودگی شده و به دلیل افزایش شکست لوله ها و نشت از نقاط دارای فشار زیاد، تلفات آب در آنها فزونی مییابد. این موضوع علاوه بر هدر رفتن آب و نارضایتی مصرفکنندگان، موجب مشکلات عدیدهای اعم از بر هم خوردن تعادل شبکه آبرسانی و ایجاد مشکل احتمالی در بخش های دیگر آن، اختلال در ترافیک و هزینه های هنگفت جایگزینی لوله های آسیب دیده میگردد. شبکه مورد بررسی، بخشی از شبکه آبرسانی شهر تهران است که با استفاده از دادههای موردنیاز مانند از تراز ارتفاعی و دبی خروجی گرهها، مشخصات لوله ها و مخزنها، محل شیرهای فشارشکن و غیره، با نرم افزار WaterGEMS شبیه سازی شده و و تاثیر جانمایی فعلی شیرهای فشار شکن بر توزیع فشار در شبکه بررسی شده و نقاطی که به دلیل فشار بیش از حد، احتمال شکست لوله یا نشت در آنها زیاد است )نقاط بحرانی( مشخص شده اند. سپس با تغییر موقعیت برخی شیرهای فشارشکن یا تعبیه شیرهای فشارشکن جدید، چیدمان جدیدی برای بهبود توزیع فشار در شبکه ارائه شده و چیدمان پیشنهادی با چیدمان فعلی مقایسه شده است. نتایج بدست آمده نشان میدهد که طرح پیشنهادی ارائه شده، باعث کاهش پتانسیل نشت در شبکه از طریق بهبود توزیع فشار با کاهش فشار بیشینه به میزان 19/57درصد شده است.