خلاصة:
مسیر مذاکرات طالبان و آمریکا از دو سال قبل از ورود طالبان به کابل، با تقویت و مشروعیت سیاسی دادن و تطهیر آن توسط آمریکا آغاز شد. به نظر میرسد منازعه سیاسی افغانستان و درگیر شدن طالبان در جنگ 20 ساله با آمریکا و دولت افغانستان و انجام مذاکرات با این کشور، به علت عدم توزیع سیاسی قدرت در این کشور است که بعد از کنار گذاشتن طالبان از قدرت در اجلاس بن (2001 م/ 1380ش) آغاز و باعث شد که طالبان شروع به تقلا در کسب قدرت در افغانستان کند. این تقلاها در قالب مذاکرات با آمریکا پیگیری میشد. پس از مذاکره و توافقی که بین آمریکا و طالبان در اول اردیبهشت 1398 (در فوریه 2020) آغاز شد، این گفتوگوهای پیدا و پنهانی با همدیگر تا به امروز ادامه داشتهاند. محور اصلی این گفتوگوها که در واقع، تداوم همان مذاکره و توافق پیشین است، از روشها و مسیرهای مختلفی مانند اعمال فشار سیاسی از جانب آمریکا بر طالبان و درخواستهای طالبان از آمریکا، پیشنهاد تعامل از طریق دفتر حافظ منافع، درخواست گفتوگو از جانب طالبان و احتمال انعقاد توافق، مذاکره غیرمستقیم و محدود و کنترل از راه دور همراه با گفتوگو و مذاکره استخباراتی دو طرف پیگیری میشود. در این مقاله که به روش توصیفی ـ تحلیلی انجام شده است، بنا داریم مسیر و فرجام مذاکره کنونی طالبان و آمریکا را بررسی کنیم.
The path of negotiations between the Taliban and the United States began two
years before the Taliban entered Kabul, with the strengthening and political
legitimacy of it and its purification by the United States. It seems that the
political conflict in Afghanistan and the involvement of the Taliban in the 20-
year war with the United States and the Afghan government and conducting
negotiations with this country is due to the lack of political distribution of power
in this country, which occurred after the Taliban were removed from power at
the Bonn Summit (2001) and caused the Taliban to start struggling to gain
power in Afghanistan. These struggles were pursued in the form of negotiations
with America. After the negotiation and agreement between the US and the
Taliban started on in February 2020, these open and secret talks with each other
have continued until today. The main focus of these talks, which is actually the
continuation of the previous negotiation and agreement, from various methods
and paths such as applying political pressure on the part of the United States on
the Taliban and the requests of the Taliban from the United States, the proposal
of interaction through the Office of the Protector of Interests, the request for
dialogue on the part of the Taliban and The possibility of concluding an
agreement, indirect and limited negotiation, and remote control along with the
intelligence dialogue and negotiation of the two sides are followed up. In this
article, which is done in a descriptive-analytical way, we intend to examine the
path and outcome of the current negotiations between the Taliban and the
United States.
ملخص الجهاز:
واژگان کلیدی مسیر مذاکره، آمریکا، طالبان دکترای تاریخ و تمدن ملل اسلامی و پژوهشگر در حوزه افغانستان و آسیای مرکزی مقدمه تغییر راهبرد منطقهای ایالات متحده آمریکا که در سالهای پایان ریاستجمهوری اوباما و با توصیه مجموعههای راهبردی امنیتی و گروههای فکری این کشور در دستورکار قرار گرفت، به مجموعهای از اقدامات انجامید که مذاکره با طالبان را در دوران ترامپ رقم زد و سرانجام این مذاکرات منجر به خروج از افغانستان در این دوران و عملیاتی شدن آن در سال 1399 (2021) در دوره جو بایدن شد.
آمریکا در مسیر مذاکرات خود به انتظارات از طالبان نیز توجه دارد؛ چنانکه آنتونی بلینکن، وزیر خارجه آمریکا، در صحبتهای خود در 3 سپتامبر2021/ 12 شهریور1400 به تلاشهای آمریکا برای خروج از افغانستان و انتظارات این کشور از طالبان، مانند تشکیل یک دولت فراگیر و حفظ حقوق اساسی افغانها، ازجمله زنان و اقلیتها اشاراتی داشت.
توماس وست که در تیم امنیت ملی جو بایدن بهعنوان معاون رئیسجمهور در دولت باراک اوباما و از کارکنان شورای امنیت ملی بود، رهبری تلاشهای دیپلماتیک را در این مذاکرات بر عهده خواهد داشت و به وزیر و معاون وزیر امور خارجه در خصوص امور آسیای جنوبی و مرکزی مشاوره خواهد داد و برای حفظ منافع آمریکا در افغانستان با سفارت ایالات متحده در دوحه ـ که در امور افغانستان نیز فعالیت میکند ـ از نزدیک همکاری خواهد کرد.
به نظر میرسد که دولت آمریکا میخواهد از تجربه خود در مذاکرات دوحه برای نفوذ در طالبان استفاده کند تا از این طریق بتواند ضمن تأمین منافع خود، سایر دغدغههای امنیتیاش را نیز در این تعامل محدود برطرف سازد.
(2016), Taliban Views on a Future State, Center on International Cooperation, At: P:6 https://cic.