خلاصة:
مقدمه: دوره نوزادی یک دوره جدید بعد از ولادت بوده که با انتقال به زندگی خارج رحمی و رشد ونموی سریع مشخص شده و دارای فزیولوژی و مشکلات صحی خاص خود بوده و خطر بالای مرگ و میر را دارا میباشد. میزان مرگ ومیر با توجه به میزان دسترسی وکیفیت خدمات بهداشتی ودرمانی در کشور های مختلف متفاوت بوده و بررسی این عوامل ضروری است. بنابراین شناسایی علل عمده مرگ و میر نوزادی» زمینه را برای برنامه ریزی صحیح جهت تقویت سیستم های مراقبت نوزادان» دوران بارداری و زایمان فراهم میکند. مطالعه هذا برای دانستن دلایل عمده مرگ و میر نوزادان در شفاخانه حوزوی ابن سینا در ولایت بلخ - افغانستان راه اندازی شده است. روش کار: مطالعه حاضر از لحاظ هدف تحقیق کاربردی و از لحاظ روش تحقیق توصیفی- تحلیلی میباشد. جامعه آماری این تحقیق شامل نوزادان بستری شده در شفاخانه حوزوی ولایت بلخ در ربع اخیر سال ۱۳۹۹ وخ است. داده ها به شکل کتاب خانهبی و میدانی جمع آوری گردیده و جهت جمع آوری داده ها به روش میدانی کتاب راجستر میدیکل ریکارد و دوسیه های مریضان فوتی مورد استفاده و بررسی قرار گرفته است. یافته ها: یافته های این مطالعه نشان میدهد که از جمله ۱۰۹۲ نوزادان که بستری شده بودند ۱۳۵ نوزاد فوت نموده که را تشکیل داده, و شایع ترین دلایل را سپسس (/۸۴)» وزن کم یا وزن بسیار کم (/۴۹,۶)» اسفکسی ولادی(/۴۷,۲). تولد قبل از وقت و اختلاطات آن (/۴۱,۶) و 1105 (/۲۹,۶) را تشکیل میداد. از مجموع ۱۲۵ مورد ۱۸ مورد نیز با انومالی های نظیر 17110 تولد یافته بودند که ۱۴,۴/ را تشکیل میدهد. نتیجه گیری: در مرکزیکه این مطالعه صورت گرفته نشان میدهد که میزان مرگ نوزادان تا هنوز هم بلند است و عمده ترین علت مرگ و میر قابل پیش گیری و قابل تداوی بوده است. تشخیص زود هنگام» تجرید مریضان انتانی» توزیع درست اکسیجن, موجودیت و دسترسی پرسونل صحی به ادویه عاجل و روتین و ماشین آلات که برای مراقبت نوزادان ضرورت است به احتمال زیاد فراوانی مرگ و میر نوزادان را کاهش خواهد داد.