ملخص الجهاز:
به گفتهء ساراسون،که اکنون استاد«دانشگاه بیل»6است:«این بچهها قادر نبودند روی کاغذ خود را از نقطهء A به نقطهء B برسانند،پس طرح فرار موفقیتآمیز از مدرسه را چگونه میریختند؟و آنوقت بود که متوجه شدم آنچه این بچهها میتوانستند برای خودشان طرحریزی کنند،به هیچ وجه در چگونگی انجام آزمونها به وسیلهء آنان منعکس نمیشود.
«نورمن گشویند»12عصبشناس برجستهء«دانشگاه هاروارد»13مایل است به این نکته اشاره کند که بعضی افراد که دچار صدمهء شدید در ناحیهء لب پیشین مغز شدهاند،که شخصیت،انگیزش،و بینش آنها به صورت غیرقابل جبرانی آسیب دیده است هنوز هم قادرند در آزمونهای هوشی حتی نمرهء نزدیک به حد نوابغ به دست بیاورند-نکتهای که به نظر او نشاندهندهء ورشکستگی IQ است.
هرچند این عمل بدون فکر ظاهرا مستلزم هوش چندانی نیست،عملکرد افراد روی مجموعهای از اینگونه تکالیف،همبستگی قابل توجهی با عملکرد آنها روی آزمونهای استاندارد IQ دارد-دلالت ضمنی آن این است که دستگاه فشار دادن دکمهء جنسن در سنجیدن IQ تقریبا به خوبی همان آزمونهای IQ است.
مثلا«برنارد دیویس85»استاد بازنشستهء باکتریشناس و متخصص ژنتیک دانشکدهء پزشکی هاروارد میپرسد:«آیا داروین را به این خاطر که داروینیستهای اجتماعی نظریهء او را برای توجیه کاپیتالیسم بیبندوبار مورد استفاده قرار دادهاند،تحریم میکنید؟»پاسخ منتقدان به این سؤال این است که هر کسی که در حوزهء هوش کار میکند،باید نسبت به پیآمدهای سیاسی عقاید خود حساسیت داشته باشد.
این مطلب بینش روانشناس مشهور سویسی«ژان پیاژه 100»را نشان میدهد که کشفیات خود را در مورد رشد عقلی کودکان تدوین کرده است.