ملخص الجهاز:
"ناکارایی حساب احتمالات بر اثبات مبدء این استدلال همانگونه که از عنوانش و نیز صدر و ساقه محتوایش آشکار است بر «احتمال»بنیاد گردیده و به ملاحظه تضعیفاحتمال یکطرف و تقویت احتمال طرف مقابل و متضاد با طرف نخستین به ویژه در موردی مانند آنچه درپی اثباتش هستند که احتمال مخالف( احتمال تصادفی بودن خلقت)با این پیچیدگی و چینش حیرت انگیزش بسیار ضعیف میگردد که پذیرشش موجه به نظر نمیرسد.
ایشان مینویسد:«پیام آن قطعیت بخشیدن و به حد صفر رساندن-به معنای فلسفی-نظر مخالف نیست بلکه پیام آن ارزیابی دو نظر متضاد با توجه به اصول علمی است»41 و در بحث بررسی برخی اشکالات این نکته گویاتر و مشخصتر ذکر شده است:«انتظار از این دلیل،این نیست که احتمال مخالف (تصادف)را به حد صفر برساند که هیچ خردمندی در تبیین پدیدهها به آن توجه نکند و ارجی بر آن ننهد و برهان حساب احتمالات در این حد کارایی دارد».
51 آنچه در جواب آمده است آن است که احتمال ذهنی تصادف،نزدیک به صفر است، ولی باید توجه داشت که بحث احتمال ذهن شخص محتمل نیست بلکه به همان اندازه که در احتمالات احتمال نظم ضعیف است احتمال پیدایش هریک از افراد غیر منظم نیز ضعیف است،ولی اتفاق افتادن در خارج با قطع نظر از احتمال ما،تحقق همهگونه (31).
به ملاحظهی اینکه اصل اول تأثیری در چگونگی واقعیت ندارد و به ملاحظه اصل دوم اتفاقی بودن آفرینش ممکن و محتمل میگردد و چون مانعی از تحقق آن جز رجحان طرف مقابل وجود ندارد و باتوجه به اینکه این رجحان با همهی قوت ارزش احتمالیاش باز از دایرهی احتمال خارج نیست؛بنابراین، نظریه تصادف توجیه پذیر و قابل اعتنا و اعتبار میگردد."