خلاصة:
«نهادهای راهنمای فهم قرآن» به اصول پیشانگاشتهای اطلاق میشود که بدون درک و لحاظ لوازم مترتب بر آنها، فهم صائب و جامع وحی نامة الاهی میسر نمیگردد. مولف معتقد است نهادهای فهم قرآن، از مهمترین فصول فلسفة معرفت تفسیری و مبانی کلامی تفسیر است.وحیانیت، هدایت مالی، حکیمانگی، فطرت نمونی آموزهها و عقلایی بودن زبان قرآن، امهات نهادهای فهم کتاب الهی است و اصولی چون جامعیت و شمول، انسجام درونی، سامانمندی برونی، ترابط و تعامل روشمند کلام الهی با سنت قولی و فعلی معصومان، حتی زبان قرآن، از نهادهای پنجگانة بالا قابل اصطیاد است.در شمارة پیشین مجله، سه نهاد وحیانیت متن و محتوی، هدایت مآلی آموزهها و عقلایی بودن ساخت عمومی زبان قرآن، مورد بررسی قرار گرفت، اکنون دو نهاد حکیمانگی و فطرت نمونی تقدیم خوانندگان فرهیخته میشود.
The guiding tools for understanding the Holey Quran refer to a set of axioms that without taking them and their implications into consideration، a true and authentic understanding of the holy revealed text is not feasible. The author believes that these guiding institutions are among the most important chapters of the theological foundations and the philosophy of Exegesis. The revelation، guiding-orientation، rationality، the natural characteristic of its teachings، and the maturity of the language applied in the holy Quran are among the essentials of understanding the Divine Book. Principles such as the comprehensiveness، internal coherence، external order، and the systematic interconnectedness and interactions of the Divine words with the speeches and acts of innocent imams are inferable from the above institutions.
In continuation of the related issues published in the previous edition of the Journal، the essay deals with explaining two more institutions.
ملخص الجهاز:
"(این) کتابی است که آیتهای آن از نزد دانایی با حکمت و آگاه استوار و پایدار گشته ـ که به کتابی دیگر منسوخ نشود ـ و آنگاه به تفضیل بیان شده است) (هود (11): 1) پنج: در آیات بسیاری، غایت نزول کتاب، انگیزش مردم به تدبر و تذکر و تعقل انگاشته شده: و کتاب انزلناه الیک مبارک لیدبروا آیاته و لیتذکر اولوالألباب ((این قرآن) کتابی است فرخنده و بابرکت که آن را به سوی توفرو فرستادیم تا در آن بیندیشید و تا خردمندان پند گیرند) (ص(38):29) هذا بلاغ للناس و لینذروا به و لیعلموا انما هو اله واحد و لیذکر اولوالالباب (این (قرآن) پیامی رسا و بسنده برای مردماست (تا بدان پند داده شوند) و تا بدان بیم کرده شوند و تا بدانند که او خدای یگانه است و تا خردمندان اندیشه کنند و پند گیرند) (ابراهیم (14): 52) کذالک یبین الله لکم آیاته لعلکم تعقلون (خدا آیات خود را اینچنین برای شما روشن بیان میکند شاید خرد را کار بندید) (بقره (2): 242) انا انزلناه قرآنا عربیا لعلکم تعقلون (همانا ما آن را قرآنی به زبان تازی فرو فرستادیم تا مگر شما به خرد دریابید) (یوسف (12): 2) افلا یتدبرون القرآن ام علی قلوب اقفالها (آیا در قرآن نمیاندیشند یا بر دلها(شان) قفلهاست) (محمد(47):24) آیا آن چه مایة تدبر و تعقل است میتواند خود حکیمانه نباشد؟ سخن خردمندانه قطعا موجب تدبر و تعقل است و بلکه تنها حکمت است که موجب تذکر آدمی است."