خلاصة:
ر روشهای رایج ارزشگذاری کالاهای فرهنگی به دنبال شناسایی روشهای کاملتری برآمده که از محدودیتهای کمتر و نقاط قوت بیشتری برخوردار باشند.
ملخص الجهاز:
"در پایان روشهای موسوم ارزشگذاری کالاهای فرهنگی WTP ù CVM معرفی و نقاط قوت ضعف آنها بیان گردیده و سپس تأکید میشود که اندیشمندان حوزه فرهنگ و اقتصاد باید با توجه به ضعفهای موجود در روشهای رایج ارزشگذاری کالاهای فرهنگی به دنبال شناسایی روشهای کاملتری برآمده که از محدودیتهای کمتر و نقاط قوت بیشتری برخوردار باشند.
شناسائی:ممکن است مرحله اول عبارت باشد از تحلیل بافتاری سرراستی از ابژه مورد مطالعه،شامل شناسایی فیزیکی،جغرافیایی، اجتماعی،مردم شناختی و دیگر انواع شناسایی برای ایجاد چارچوبی جامع که برآورد هرکدام از عناصر ارزش فرهنگی را تحت تاثیر قرار خواهد داد.
روشهای مرسوم ارزشگذاری کالاها و خدمات فرهنگی همانگونه که در ابتدای مقاله آورده شده است (CVM) وش ارزشگذاری مشروط و تکنیکهای (WTP) تمایل به پرداخت پول، (WTA) تمایل به پذیرش یا دریافت پول و غیره از جمله روشهایی میباشند که تاکنون برای ارزشگذاری کالاها و خدمات فرهنگی مورد استفاده قرار گرفتهاند،دیوید تراسبی در مقاله خود این روشها را علیرغم تفاوتهایی که دارند مترادف در نظر گرفته است.
محدودیتها و نقاط قوت روشهای مرسوم ارزشگذاری کالاهای فرهنگ در حال حاضر روشهای ارزشگذاری شرطی (CVM) به عنوان ابزاری جهت اندازهگیری تقاضای غیر بازاری برای کالاها و خدمات فرهنگی متداول شده است.
اما آیا جنبهها یا ابعادی از ارزشهای کالاهای فرهنگی وجود دارند که در مدل مطرح نشده باشد و یا اصلا در نظر گرفته نشده باشد؟روش CVM در خصوص ارزش غیر بازاری کالاهای فرهنگی دید کاملی ارائه نمینماید و ازاینرو تدوین معیارهای جایگزینی نیاز است تا یک محاسبه کاملتری را فراهم نماید."