ملخص الجهاز:
برای رسیدن به این مقصود کوششها*شالودۀ توسعه مطبوعات و سایر و سایل ارتباطجمعی در کشورهای جهان سوم،در نخستینسالهای فعالیت بخش ارتباطات یونسکو در اواخردهه 1940 و سالهای دهه 1950،براساس نظاممطبوعاتی آزادگرا و با توجه به اساسنامه اینسازمان و ماده 19 اعلامیه جهانی حقوق بشر،برآزادی مطبوعات و اطلاعات استوار شده بود.
مطبوعاتی آزادگرا و با توجه بهاساسنامه این سازمان و ماده 19 اعلامیهجهانی حقوق بشر؛بر آزادی مطبوعات واطلاعات استوار شده بود.
» برای تحکم آزادی مطبوعات وحمایت قانونی آن در اصل 168 قانوناساسی جدید نیز ضرورت دادرسی جرایممطبوعاتی در حضور هیأت منصفه به اینشرح پیشبینی شده است: «رسیدگی به جرایم سیاسی ومطبوعاتی علنی است و با حضور هیأتمنصفه در محاکم دادگستری صورتمیگیرد و نحوۀ انتخاب،شرایط،اختیارات هیأت منصفه...
لازم به یادآوری است که درزمان تشکیل نخستین سمینار مربوط بهاین موضوع که در اسفندماه 1369 دردورۀ تصدی وزارت فرهنگ و ارشاداسلامی به وسیله رئیس جمهوری کنونیبرگزار شد،پیشبینی شده بود که اینسمینار هر دو سال یک بار تشکیل شود وتحول مسائل مهم مطبوعات ایران را کهآزادی مطبوعات در رأس آنها مطرح شدهبود،پیگیری کند.
لاحظاتی در جرایم مطبوعاتی از نظرقوانین ایران 14تشکیل هیأت منصفه و رسیدگی بهجرایم مطبوعاتی دست کم مطابق با اصلیکصد و شصت و هشتم قانون اساسی ومواد 31 به بعد لایحه قانونی مطبوعات(مصوب 1358 شورای انقلاب)و قانونمطبوعات(مصوب 1364)اقدام بسیارمهمی است که در جهت تضمین بخشیاز حقوق مطبوعات در ایران براینخستین بار واقعیت یافته است.
از مصادیق این جرایم میتوان مواردزیر را بیان کرد: &%04925NSRG049G% *در اصول سوم و پانزدهم قانون اساسیجمهوری اسلامی ایران برای مطبوعات به عنوانابزار و وسایل فرهنگی وظایف و تکالیفی شمردهشد.