ملخص الجهاز:
"توصیف یوسفوس دربارۀ فریسیان به عنوان معلمان مقتدر شریعت شفاهی با رأی و نظر پولسرسول نیز هماهنگ است.
میشنا،دراصل،همان شریعت شفاهی است که پیش از این فریسیان آن را بسط دادند و بعدها ربنها آن را تدوین کردند(مترجم).
این ایمان سهرکنی چنین میگوید:(1)خداوند یگانه و پدر چنان به انسان عشقمیورزد که،(2)شریعتی دوگانه بر قوم خود بنی اسرائیل نازل کرد،یکی شریعت مکتوب که در پنجکتاب موسی(ع)اسفار خمسه،نوشته شده؛و شریعت شفاهی که از حضرت موسی(ع)به یوشع24وسپس به مشایخ و انبیا و سرانجام به فریسیان انتقال یافته است.
فریسیان با قبول اینکه اساس و جوهر ایمانشان مستلزم آزادی در آموختن طریق وصول به زندگانیابدی و رستاخیز است و نیز اینکه تمامی مظاهر عمومی دین،همچون اوقات نماز و عبادت در معبد،باید مطابق با مقررات شریعت شفاهی صورت پذیرد،اصول و تعالیم دو حوزۀ دنیا و دین را،با در نظرگرفتن موقعیت و رعایت تساهل نسبت به صدوقیان و اسنیان،تنظیم کردند.
سوم،آنان با ایجاد پیوند میان نجات فردی و ایمان خالصانه به شریعت دوگانه و نیز با کنار نهادننقش واسطهای روحانیان،پیامبران یا معلمان و دانشمندان در نجات فردی،نه تنها موجبات رشد وفعالیت یهودیان را در دورۀ اسارت و پراکندگی فراهم آوردند،بلکه با بنیان نهادن مراکزی،مرجعیتو تأثیر دینی بیشتری نسبت به آنچه در سرزمین اسرائیل بود اعمال کردند.
فریسیان و معلمان و روحانیان مسیحی و اسلامی،خداوند پدر را اینگونه تصویر کردند که آنچنان هر فرد انسانی را دوست دارد که آرزوی او را برایجاودانگی برمیآورد،و همین سبب شده است که احساس فرد نسبت به ارزشهای ابدی فزونی یابد."