ملخص الجهاز:
"و به این ترتیب،مقام ریاست جمهوری در فرانسه از میان رفت تا سال 1871 که پس از شکست لوئی ناپلئون بناپارت از آلمان و سرنگونی«امپراتوری دوم»مجلس ملی فرانسه اولف تییر( Adolphe Thiers )را به عنوان رئیس قوهمجریه برگزید و عنوان رئیس جمهوری را به وی اعطا کرد.
در سال 1940،در پی شکست ارتش فرانسه از آلمان نازی،مجلس ملی فرانسه اختیار تام برای اداره امور کشور به مارشال فیلیپ پتن اعطا و انحلال خود را اعلام کرد.
روسای جمهوری در فرانسه برای مدت هفت سال انتخاب میشدند و میتوانستند به دفعات نامحدود خود را برای انتخاب مجدد نامزد کنند.
برای جلوگیری از اینکه کار نامزدی انتخابات ریاستجمهوری به تفریح و شوخی کشیده شود،قانون اساسی فرانسه پیشبینی کرده است که هز نامزد باید امضای 500 معرف برگزیده یا منتخب را به عنوان تأییدکننده صلاحیت جمعآوری و حداکثر تا بیست روز پیش از نخستین دور انتخابات به شورای قانون اساسی ارائه کند.
در این دوره،لیونیل ژوسپن نامزدیاش را تنها دوماه مانده به انتخابات اعلام کرد در حالیکه شارل پاسکوا،ژان ماری لوپن و الن مادلن یکسال پیش اعلام کردهاند که نامزد ریاستجمهوری هستند و از همان هنگام نیز هریک به فراخور امکاناتی که دارند تبلیغات و فعالیت انتخاباتی خود را آغاز کردهاند.
در حالیکه فرانسوا بایرو،رئیس این اتحادیه خود را برای ریاستجمهوری نامزد کرده،فیلیپ دوست بلازی،دبیرکل اتحادیه از نامزدی ژاک شیراک پشتیبانی میکند و کریتین بوتن نیز بیاعتنا به آن دو،برای انتخاب خودش فعالیت و تبلیغ میکند.
-کریستیان توبیرا،از«حزب رادیکال چپ»،اقتصاددان،نماینده مجلس از گویان فرانسه(آمریکای جنوبی)1،نماینده پیشین پارلمان اروپا،این نخستین رنگینپوست است که خود را برای ریاستجمهوری فرانسه نامزد میکند."