ملخص الجهاز:
"Hallwood اطلاعات در بازار سهام میتواند به دو گروه تقسیم شود: گروه اول اطلاعات مربوط به شرکتها است که در ارزیابی سهام مورد بهرهبرداری قرار میگیرد و عبارتند از: 1-گزارش سالیانه شرکتها به بورس و اوراق بهادار شامل صورتهای مالی حسابرسی شده، افشای اطلاعات در مورد وضعیت تجاری، محصولات تولیدی،بازار فروش محصولات، توسعه یا توقف خط تولید،فروش و هزینههای خطوط تولید سرمایهگذاری در کارخانه و تجهیزات، عملیات خارجی،میزان و انواع بدهیهای معوقه، شرکتهای تابعه تحت تملک،قیمت تمام شده اموال،ماشینآلات و تجهیزات و استهلاک انباشته آنها،و تجزیه و تحلیلهای مدیریت از وضعیت مالی شرکت.
به عبارت دیگر توان سودآوری شرکت سبب جلب توجه دولتمردان و برآورد مالیات سودهای بادآورده و تحمیل هزینههای سیاسی میشود(واتس و زیمرمن14،به نقل از بوشمن و همکاران،2001) دومین هزینه،هزینههای رقابتی است؛هزینههای ناشی از دست دادن مزایای رقابتی شرکتهایی است که اطلاعات استراتژیک خود را برای رقبای موجود و بالقوه منتشر میکنند.
مدل سه سطحی از شرکتها نمیخواهد که اطلاعات خود را در سه سطح ناپیوسته گزارش تنظیمگران بازار شامل آژانسهای دولتی، اتحادیهها و تشکلهای منطقهای گروههای فراملیتی و حتی بورسهایی است که قوانین مربوط به گزارشدهی شرکت را وضع و اجرا میکنند و همچنین گروههای قانون گذاری کنند،بلکه سرمایهگذاران و سهامداران فقط زمانی از این اطلاعات منتفع میشوند که شرکتها اطلاعات هر سه سطح را به شکلی یک پارچه که تصویری کلنگرایانه از شرکت ارائه کند،افشا کنند.
به دلیل اهمیت کیفیت افشای اطلاعات مالی توسط شرکتها،کمیسیون بورس و اوراق بهادار کشورها با وضع قوانین به گزارشدهی شرکتها نظارت و شرکتها را ملزم میکند تا همه اطلاعات با اهمیت شرکت را بوسیله فرمانهای SEC ،گزارشات مطبوعاتی،اینترنت و سایر روشها برای عموم افشا کنند(میو،2000،هپ54،2002)."