خلاصة:
این مقاله نتایج یک بررسی میدانی دربارهء پیامدهای«نظارت فشرده در تعلیق مراقبتی و آزادی مشروط»3(زینپس،نظارت فشرده)برای بزهکاران مواد مخدر را[در امریکا]گزارش میکند.این طرح نمونهء نظارت فشرده که ادارهء معاونت دادگستری بودجهء آن را تأمین میکرد،پنج حوزه ایالتی را دربرمیگرفت:کنترا کاستا،سیاتل،واشنگتن،دس موینس،آیوا،سانتافی،نیومکزیکو، و وینچستر،ویرجینا.این حوزهها با به کارگیری الگوی کلی طرح نظارت فشرده در ایالتهای جرجیا و نیوجرسی در آغاز دههء 80 میلادی به تنظیم و تنسیق موقعیت و شرایط خود پرداختند. نتایج نشان میدهد که بهرهوران4این طرح،اغلب با پذیرفتن آزمایش مواد مخدر مشاورههای بیشتری دریافت کردند و سطح بالاتری از کار را به نسبت همتایانشان در«نظارت سادهء تعلیق مراقبتی/آزادی مشروط»5به خود اختصاص دادند.با توجه به نتایج یک سالهء تکرار جرم، نسبت بالاتری از بهرهوران طرح نظارت فشرده،مرتکب تخلفهای فنی(در وهلهء نخست به دلیل مصرف مواد)شدند،ولی هیچ تفاوتی میان دو گروه مورد بررسی از نظر بازداشتهای کیفری جدید6وجود نداشت.در پایان یکسالهء بعد،بیشتر بهرهوران نظارت فشرده اغلب به دلیل تخلفهای فنی روزانهء زندان7شدند.این تدبیر هزینههای روش نظارتی را،که میانگین سالانهء آن در برنامهء نظارت فشرده برای هر بزهکار 8000 دلار بود،در مقایسه با میانگین سالانهء 5500 دلار برای بزهکار در روش نظارت ساده،افزایش داد.
ملخص الجهاز:
"انجام وظایف و مسؤولیتهای دوچندان در برنامههای تعلیق مراقبتی و آزادی مشروط برای کنترل بزهکاران در اجتماع و تسهیل دستیابی آنها به زندگی به دور از جرم-به ویژه زمانی که این برنامهها نسبت به بزهکاران مواد مخدر اعمال میگردد-با تردید نگریسته میشود.
ادارهء معاونت دادگستری بر توافق این حوزهها در موارد زیر تصریح کرد: -طراحی یک برنامهء نظارت فشرده به ویژه برای بزهکاران بزرگسال مواد مخدر؛ -انجام آزمایشهای ادرار به منزلهء یکی از رکنهای اصلی نظارت فشرده؛ -اجرای نظارت فشرده به منزلهء یک برنامهء ارتقادهندهء تعلیق مراقبتی یا آزادی مشروط(برخلاف زندانزدایی)1که در آن،بهرهورانه از میان کسانی برگزیده -------------- (1).
دربارهء پیامدهای یک سالهء تکرار جرم،نسبت بیشتری از بهرهوران نظارت فشرده تخلفهای فنی(در وهلهء نخست برای مصرف مواد مخدر)داشتند،ولی هیچ تفاوتی میان این دو گروه مورد بررسی در بازداشت کیفری جدید به چشم نمیخورد.
اگر کسی از یک قاعدهء استاندارد میزان کار برای تماس رودررو با میانگین 02 دقیقه استفاده کند،به این نتیجه خواهد رسید که بهرهوران برنامهء نظارت فشرده با مأمور تعلیق مراقبتی یا آزادی مشروط خود نزدیک به سه ساعت در ماه تماس شخصی داشتهاند که گرچه به گونهء چشمگیری بیش از میانگین یک تماس با 02 دقیقه برای بهرهوران نظارت ساده است،ولی میتوان پرسید آیا چنین مداخلهء کمی را میتوان برای تغییر رفتار بزهکار-به ویژه زمانی که نسبت به بزهکاران خطرناک مورد بررسی در این مقاله اعمال میشود-انتظار داشت؟دلایل تأکیدکنندهای وجود دارد که مداخلههای هرچه بیشتر فشرده و درمانمدار میتواند پیامدهای گوناگونی به همراه داشته باشد،ولی اینکه چه سطحی از شدت و فشردگی(برای درمان و نظارت جهت کاهش تکرار جرم و مصرف مواد مخدر)لازم است،آشکار نیست."