خلاصة:
مقاله حاضر روندهای شکل گیری سیستم امنیت خلیج فارس پس از صدام را با تاکید بر نقش ایالات متحده و چالشهای جمهوری اسلامی ایران در این فرایند بررسی می کند. نگاهی تاریخی به نقش ایران در تامین امنیت خلیج فارس نشان می دهد که این نقش تا اندازه ی زیادی تابع متغیر نقش آمریکا در ساختار امنیت منطقه بوده است. آگر چه کنار گذاری ایران از سیستم امنیتی باعث فقدان مشروعیت و شکنندگی سیستمها بوده است. یافته ها نشان می دهد که سیاست امنیتی آمریکا در برابر جمهوری اسلامی ایران یک سیاست دولبه ای (استفاده از فرایند جذب ایران در سیستم و به طور هم زمان تشدید فشارها بر ضد جمهوری اسلامی ایران) بوده، روندها و چشم اندازها حاکی از این است که در روند شکل گیری ساختار جدید امنیت در منطقه به رهبری آمریکا به دلیل استمرار فقدان اعتماد در روابط ایران و بازیگران عرب منطقه و نقش مبهم و انتقالی عراق در منطقه و استمرار وابستگی شورای همکاری منطقه خلیج فارس به منطقه ، همراه با «تشدید مهار ایران» در استمرار سیاستهای گذشته و شکل گیری سیستم امنیتی با مشارکت کشورهای شورای همکاری خلیج فارس به علاوه عراق و کنارگذاشتن ایران می باشد.
This paper deals with the processes of formation of a security system in the Persian Gulf after the fall of Saddam Hussein، referring to the role played by the United States and challenges posed to the Islamic Republic of Iran. A historical study shows that setting Iran aside of the security system in the Persian Gulf has caused illegitimacy and fragility of the system. Findings demonstrate that U.S. security policy towards the Islamic Republic of Iran has been a two-tier policy (attracting Iran to the system and exerting pressures on Iran at the same time). The trends indicate that due to distrust found in Iran’s relations with the regional Arab actors، Iraq’s transitional، vague role in the region and continued dependence of the Persian Gulf Cooperation Council on the United States، along with the intensified challenges arising from Iran’s nuclear case، U.S. policy in the new era is based on intensified containment of Iran and forging a security system with the participation of GCC countries plus Iraq، while setting Iran aside.
ملخص الجهاز:
"روندها و چشماندازها حاکی از این استکه در روند شکلگیری ساختار جدید امنیت در منطقه به رهبری آمریکا به دلیل استمرارفقدان اعتماد در روابط ایران و بازیگران عرب منطقه و نقش مبهم و انتقالی عراق درمنطقه و استمرار وابستگی شورای همکاری منطقه خلیج فارس به منطقه،همراه با تشدیدچالشها در موضوع هستهای ایران و بزرگنمایی و ترویج سیاستهای ایران هراسی از سویآمریکا،سیاست آمریکا در دوره جدید مبتنی بر سیاست«تشدید مهار ایران»در استمرارسیاستهای گذشته و شکلگیری سیستم امنیتی با مشارکت کشورهای شورای همکاریخلیج فارسی به علاوه عراق و کنار گذاشتن ایران میباشد.
آیا ایران همچنان از سیستم امنیتی منطقهبیرون گذارده خواهد شد؟آیا تهدیدهای آمریکا رفته رفته بر ضد ایران شدیدتر خواهد شد؟آیا کشورهای منطقه خلیج فارس همچنان واگرا عمل خواهند کرد و یا تعارض منافعشان با ایرانکمتر خواهد شد؟همه اینها از یک نظر بستگی به این دارد که جمهوری اسلامی ایران چهنقشی برای خود در ساختار در حال شکلگیری منطقه تعریف نموده و مناسبات ایران با آمریکااز یک سو و ایران با کشورهای منطقه از سوی دیگر چگونه پیش خواهد رفت.
نتیجه اینکه در صورتی که سیاست گذاران جمهوری اسلامی ایران از فرصتهای موجود نتوانند بهرهبرداری نمایند و یا در موضوعات موردکشمکش همچنان روابط تیره باقی بماند،ایران نه تنها از مشارکت در سیستم امنیتی مثلدوره پس از جنگ دوم خلیج فارس محروم خواهد شد،بلکه ممکن است یک اتحاد جدیدی بههمراه آمریکا بر ضد ایران شکل گرفته و المثنای جنگ سرد در چارچوب محدود منطقهای باسیاستهای«مهار»ایران شکل گیرد،چیزی که برخی محافل فکری آمریکا به آن تأکید دارند؛به عنوان نمونه،کنث پولاک طی مصاحبهای بیان داشته است که آمریکا قدرتهای بزرگیهمچون شوروی و نیز کره شمالی را مهار کرده و اگر لازم باشد این سیاست را در مورد ایران نیزبه کار خواهد برد."