خلاصة:
در دستور سنتی زبان روسی، ویژگی دستوری «حالت» به عنوان یکی از ویژگی های دستوری تغییر دهنده در ارتباط به اسم تعیین می شود و بر این اساس، شش حالت صرفی تحت عناوین «حالت نهادی»، «حالت اضافی»، «حالت به ای»، «حالت مفعول مستقیم»، «حالت بایی» و «حالت حرف اضافه ای» مشخص می شوند. «صرف اسمی» از سوی دستور نویسان روس عمدتا به شکل های مختلف اسم که موجب ویژگی دستوری «حالت» به دست می آیند، اطلاق می شود و با توجه به پایانه های صرفی اسامی، سه نوع «صرف اسمی زایا» تعیین می شوند. در مطالعات و تحقیقات مربوط به زبان شناسی نوین روسی، «حالت معنایی» به عنوان یک مقوله دستوری جهانی در نظر گرفته می شود و از «حالت صرفی» متمایز می شود. «حالت صرفی» در زبان روسی یکی از مهم ترین ابزارهای دستوری برای بیان «حالت معنایی» است. یکی از مهم ترین روش های بیان «حالت معنایی» در زبان فارسی، استفاده از حروف اضافه در ترکیب با اسامی است. «معنی حالت» در دستور زبان روسی به چهار دسته معانی عام تقسیم می شوند: «معانی نهادی»، «معانی مفعولی»، «معانی متمم اسمی» و «معانی متمم قیدی». هر یک از معانی عام در برگیرنده تعدادی معانی جزیی است.
ملخص الجهاز:
"زبان روسی یکی از مهمترین ابزارهای دستوری برای بیان«حالت معنایی»است.
آنچه باعث میشود تا نقش کلمه(به تصویر صفحه مراجعه شود)و رابطهء آن با کلمات
ابزارهای دستوری در زبان روسی که به موجب آن،حالت صرفی اسم شکل میگیرد،«پایانهء
(به تصویر صفحه مراجعه شود)است که به ترتیب،در انتهای حالتهای صرفی کلمهء فوق ظاهر
اسم یک شکل اولیه بهعنوان«حالت نامشی»(به تصویر صفحه مراجعه شود)در نظر گرفته میشود که در تقابل
(به تصویر صفحه مراجعه شود)را مترادف حالتهای صرفی مختلف اسم میدانند و با استناد به مجموعهء
(به تصویر صفحه مراجعه شود)بهمعنای«معلم»که متعلق به سه نوع صرف اسمی مختلفاند،در شمار
«صرف اسمی نوع اول»مربوط به اسامی مذکر(به استثنای کلمهء(به تصویر صفحه مراجعه شود)و اسامی مذکری
که در شمار مفرد حالت نهادی دارای پایانهء صرفی -a و(به تصویر صفحه مراجعه شود)اند،میباشد.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) در زبانشناسی روسی نوین،اصطلاح«حالت»با تعریف و برداشتی متفاوت نسبت به
مقولهء دستوری جهانی در ارتباط با«قضیه»(به تصویر صفحه مراجعه شود)و ژرف ساخت جمله مطرح
عنوان«نهاد»(به تصویر صفحه مراجعه شود)تعیین میشود که توسط کلمهء(به تصویر صفحه مراجعه شود)بهمعنای«پدر»بیان شده است.
نحوهء بیان حالت معنایی«نهاد»که توسط حالتهای صرفی(به تصویر صفحه مراجعه شود)و(به تصویر صفحه مراجعه شود)در
حالت معنایی مفعول بهای«معانی حالت»(به تصویر صفحه مراجعه شود)در زبانشناسی روسی
اصلی مشخص میشود:(به تصویر صفحه مراجعه شود)
وابستگی این کلمات را به جزء اصلی،یعنی(به تصویر صفحه مراجعه شود)،مشخص میکند.
وجود حداقل شش حالت صرفی در زبان روسی،نشانگر این است که حالتهای صرفی در
(به تصویر صفحه مراجعه شود) تقریبا تمامی شش حالت صرفی زبان روسی قادر به بیان اکثر چهار معنای عاماند."