خلاصة:
مقدمه: هدف مطالعه حاضر، تعیین رابطه بین توانایی دستیابی به مواد شرح حال اختصاصی از حافظه و نشانههای استرس پس از سانحه میباشد. روش: بدین منظور گروهی از بیماران زن سرطانی مبتلا به PTSD و یک گروه کنترل سالم پس از همتاسازی در متغیرهای سن و هوش به تکمیل آزمون حافظه شرح حال (AMT) و مصاحبه حافظه شرح حال (AMI) پرداختند. ابزارهای پژوهش شامل، مقیاس تجدیدنظر شده تاثیر رویداد (IES-R)، سیاهه افسردگی بک (BDI)، سیاهه اضطراب بک (BAI)، و مقیاس هوش تجدیدنظر شده وکسلر بزرگسالان (WAIS-R) بود. یافتهها: نتایج نشان داد که بیماران سرطانی مبتلا به PTSD در مقایسه با گروه کنترل قادر به بازیابی کمتر مواد شرح حال معنایی و رویدادی اختصاصی از حافظه میباشند و میزان این نواقص با نشانههای خاص PTSD رابطه مستقیمی دارد. همچنین، افرادی که دارای نشانهشناسی شدیدتری بودند، نواقص حافظه وسیعتری نشان دادند و خاطرات اختصاصی کمتری را از حافظه بازیابی نمودند. نتیجهگیری: دادههای این مطالعه برحسب دستیابی توافقی به مواد شرح حال اختصاصی در افراد مبتلا که منعکسکننده یک فرآیند تنظیم اثر میباشد، بحث شدهاند.
ملخص الجهاز:
"بررسی عملکرد بیماران سرطانی مبتلا به PTSD در تکالیف حافظه شرححال Autobiographical memory performance in cancer survivors with PTSD تاریخ دریافت:1390/4/13 تاریخ پذیرش:1390/12/6 احمد عبدی(به تصویر صفحه مراجعه شود)،علیرضا مرادی1 فهیمه اکرمیان1،علی فتحی آشتیانی2 کیده {IBمقدمه:هدف مطالعه حاضر،تعیین رابطه بین توانایی دستیابی به موادشرححال اختصاصی از حافظه و نشانههای استرس پس از سانحهمیباشد.
یافتهها:نتایج نشان داد که بیماران سرطانی مبتلا به PTSD در مقایسهبا گروه کنترل قادر به بازیابی کمتر مواد شرححال معنایی ورویدادی اختصاصی از حافظه میباشند و میزان این نواقص با نشانههایخاص PTSD رابطه مستقیمی دارد.
در این مطالعهرابطه بین نشانههای PTSD و جنبههای معنایی حافظه شرححال در بیماران سرطانی،دو سال پس از درمان و در مقایسهبا گروه کنترل نرمال مورد بررسی قرار گرفته است.
استفاده همزمان از آزمون حافظه شرححال (AMT) ومصاحبه حافظه شرححال (AMI ،امکان مقایسه بین حافظهشرححال معنایی و رویدادی را فراهم میآورد و میتوان بااطمینان بیشتری نتایج حاصل از این دو آزمون را که هریک به ارزیابی جنبههای متفاوت حافظه شرححالمیپردازند و در ارتباط با نشانههای خاص PTSD ،موردبررسی قرار داد.
در واقع،هدف مطالعه حاضر ارزیابی رابطه بین نشانههای خاص PTSD و کاهش اختصاصی بودن جنبههایمعنایی و رویدادی حافظه شرححال میباشد.
باز در اینجا،ممکن است کنترل اجرایی نسبتا ضعیفترباعث شود فرآیند جستجو به طور موفقیتآمیز تکمیلنگشته،خاطرات کلی و غیر اختصاصی که در سطوح بالایسلسله مراتب قرار دارند،به عنوان پاسخ تکلیف ارائه شوند ودر نتیجه به کاهش اختصاصی بودن حافظه منجر میشود.
همچنین یافتههای این مطالعه نشان داد که بیناختصاصی بودن خاطرات در AMT (رویدادی)و AMI (معنایی)و نشانههای درماندگی پس از سانحه(خردهمقیاسهای سهگانه IES-R ؛اجتناب،برانگیختگی بیش از حدو علائم آزاردهنده)رابطه منفی وجود دارد."