ملخص الجهاز:
در مقدمة کاتالوگ این نمایش آمده بود: "رافی لوپرسان ـ رفیع ایرانی ـ نقاش ایرانیالاصل مقیم پاریس به سال 1920 در پاریس زاده شد.
از سال 1954 در نمایشگاه نقاشان مکتب پاریس در گالری شارپانتیه شرکت نموده و به سال 1966 در بیینال مانتون آثار او عرضه گردیده است.
اویسی، جایزه اول نمایشگاه نقاشان تهران (1335)، جایزه سهماه بورسیه دومینبیینال تهران (1339)، جایزه اول طراحی (1340)، جایزه بزرگ هنرهای زیبای کشور در سومین بیینال تهران (1341)، جایزه شرکت ملی نفت ایران در چهارمینبیینال تهران (1343) و دههاجایزة دیگر را از آن خود کرده بود.
وقتی خبرنگار روزنامه کیهان به مناسبت این نمایش از او پرسید: "در نمایشگاه آثار نقاشی شما، که در گالری نگار برپاست، توجه شما به میتولوژی ما کاملا محسوس است، آیا این توجه یکیادآوری است یا شما میخواهید با بیانی استعاری و تمثیلی از آنچه که بر ما میگذرد، با زبان رنگ حرف بزنید؟" پاسخ داد: "نقاشی را که از پانزدهسال پیش آغاز کردم همواره این سؤال برایم مطرح بود که چگونه میشود از سنتها و ریشگیهای هنر بومی بهره گرفت و آن را آنالیز کرد تا علاوه بر آنکه سنتها در آن نقشی رسا نداشته باشند، قابل عرضه در سطح جهانی و نیز بیینالهای گوناگون باشد و این با تجربه به دست آمد و این تجربه و کوشش دربرابر نقاشی رسمی، مداحی و سفارشی تقلیدی شکل گرفت، طوری که ما امروز چندنقاش داریم که علاوه بر آنکه دارای خصلتهای فرهنگ بومی هستند، کارشان در معیارهای جهانی نقاشی قابل ارزیابی است.