چکیده:
نشستن بر ساحل اندیشههای مردی که در مسیر زندگیاش, تنها به مرزبانی از
مکتب دین به مجاهدت برخاسته و در تمام عرصة زندگیی, خود را خادم درگاه
اهلبیت دانستهاست. کاری نهچندان اما دلپذیر است. در خامة نگارنده.
او در نهایت آزادگی» تمام فرصتها و اقبالهای مادی و مسندی را کناری نهادء تا در
مقام علم و عمل احیاگر این دو رکن سترگ باشد:
۱ تفصیل شناخت (با تمام مشتقات آن) بر اساس ثقلین
To seat at the coast of thoughts of a man who just guarded frontiers of the religion and considered himself a servant of the court of Ahl al- Bayt in his whole life is not that easy، but is so pleasant. In the author’s opinion، life، efforts، and thoughts of master Hakimi were devoted to revival of two great truths; he abandoned all this-worldly opportunities and chances in order to become the reviver of these two majestic pillars:
1. Detailed knowledge (with all of its branches) on the basis of Thaqalain،
2. Educating and training both individuals and government on the basis of Thaqalain.
خلاصه ماشینی:
"دیگاه حکیمی تصویری برجسته از حوزههای علمیه ارائه میدهد،حوزههای علمیه آنگونه که باید باشد:محل پرورش راهگشایان بزرگ برای ایجاد یک جهش بزرگ،در راستای احیای دین و نجات انسان(قصد و عدم وقوع24/)استاد احیای دین و نجات انسانها را در سایۀ آگاهی و عدالتخواهی میسر میداند،و حوزه بدون توجه به این دو موضوع چگونه میتواند به وظایف الهی خود عمل کند؟ تعریفی که استاد از عالم ربانی آگاه و زمانشناس ارائه میدهد،تنها در سایۀ فقاهت و تدوین رسالههای عملیه و دروس خارج و...
و آنگاه که نامۀ او به رهبر کوبا«فیدل کاسترو» را به 6 زبان توسط یکی از سازمانها ترجمه میشود تا دنیا گوشهای از اندیشههای توحیدی اسلام را بنیوشد،اما او حاضر به شرکت در مراسم رونمایی نمیشود،و از زندگی مردمانی یاد میکند که از نان خردشده در آب پنیر برای رفع گرسنگی خود استفاده میکنند و او چگونه در مراسمی حاضر شود که نمادی از اشرافیگری است؟ از نظر استاد حفظ کرامت انسانها،تنها به دلیل انسان بودن،بدون در نظر گرفتن هیچ ملیت و مذهبی،لازم است.
(همشهری ماه/ش 9؛نیز نک:الهیات الهی و الهیات بشری/ج:2) البته استاد حکیمی تأکید دارد که اینها همه نه برای به تعطیل کشاندن خواندن فلسفه، بلکه فلسفه باید خود را تا اوج وحی بالا ببرد،نه اینکه سطح وحی تا فلسفه پایین بیاید(مقام عقل70/)و نیز یادآوری و تذکر اهمیت این نکته که خوانندۀ فلسفه پیش از تحصیل و غور در افکار فلسفی باید به شرایطی دست یابد تا از انحراف مصون ماند."