خلاصه ماشینی:
"چرا در میان زنان همنسل شما میل به انتزاع زیاد است؟ اول این که، فکر میکنم زنان نسل من، بیشتر درونگرا بودهاند و نقاشی انتزاعی کاملا سوبژکتیو است.
در ایران انتزاع همیشه به عنوان سلیقهای فرهیخته بوده، ولی در خیلی از جاهای دنیا، در برهههای مشخص، آبسترة روایتی هم مطرح میشود؛ مثل کارهای تاپیس یا مادرول؛ چرا از آن دریافت از نقاشی انتزاعی، نمونههایش در بین نقاشان ایرانی دیده نمیشود؟ فکر میکنم نقاشی انتزاعی خیلی در ایران جا نیفتاده؛ چون خیلی از افرادی که میخواهند نقاشی را شروع کنند، رو به انتزاع میآورند، و این تصور اشتباه در بین آنان وجود دارد کمبود طراحی و کمبودهای سواد بصری را میتوان با رو آوردن به انتزاع، جبران کرد.
بعضیها این طور فکر میکنند برای آبستره کار کردن، و بیان صحیح آن، نیازی به طراحی یا هر پیشنیازی نیست، ولی منظور من همة نقاشان انتزاعی نیستند، شاید عدهای هم باشند که مثل من آبستره کار کردن، نیاز درونیشان بوده باشد."