خلاصه ماشینی:
"مجسمة انتزاعی را در ایران میشناسید؟ نه در ایران که در هیچ کجا مجسمة انتزاعی را، به معنای مطلقش، نمیشناسم؛ چون هر چه ساخته میشود، حتا، اگر از درون و بطن برآید، باز هم تبلوری از یک اشاره است.
به باور من، در همة انواعش، خیلی معنای منتزعی از ذهن شکلی ما ندارد؛ مثلا یادمانی که برای شهید بهشتی در میدان دانشگاه ساختم، به نظرم انتزاعی است، در حالی که ریشة آن یک نقشمایة تاریخی کاملا مبتنی بر شکل است.
مجسمهساز با، بازی و کلنجار با نقش، آن را به حجم مبدل میکند، و اگر آنها را از جوهرشان مجزا بدانیم، شاید بتوان معنای انتزاعی به آنها داد.
آنچه به وسعت دید کمک میکند- این را دربارة کارهای خودم میگویم- این است: آن اندازه از معنای شیء دور شوم تا از آشنا فاصلة مشخصی بگیرم، مطلقا نه به آن اندازه که از فهم شیء دور بمانم."