چکیده:
رژیم صهیونیستی با توجه به ماهیت اشغالگری ونادیده گرفتن حقوق مسلم ساکنین اصلی سرزمین فلسطین ، از ابتدای تشکیل دولت یهودی در سرزمین های اشغالی همواره با بحران امنیتی وداخلی مواجه بوده است ،اما علی رغم آن ، این رژیم تهدید اصلی خود را تهدید خارجی وپیرامونی قرار داده بود واصولا بحرانهای داخلی ومبارزات گروههای فلسطینی و بویژه فلسطینی های مناطق اشغالی برای این رژیم تهدیدی جدی وقابل ملاحظه ای محسوب نمی شدند اما شکل گیری انتفاضه و ادامه آن موجودیت و هویت کیان صهیونیستی را که وابسته به سه رکن اساسی ( مهاجرت – امنیت – اقتصاد ) است را با چالشهای جدی مواجه نمود و این رژیم را مجبور نمود تا بخشی از توان خود را دربخشهای مختلف برای مقابله با این بحران مصروف نماید و تحقق ایده های توسعه طلبانه آن را بویژه در خاورمیانه با مشکل جدی روبرو نماید . بررسی ابعاد و میزان تاثیرات انتفاضه بر رژیم صهیونیستی به عنوان یک متغیر تاثیر گذار بر امنیت منطقه از اهمیت خاصی برخوردار است لذا در این مقاله به شیوه توصیفی - تاریخی به بررسی این موضوع پرداخته شده است.
Considering the fact that the Occupation Regime is an occupier in nature and has ignored the undisputable rights of the principal residents of the occupied Palestine، the Zionist regime has been suffering from internal security crisis from the very establishment of the Jew State. Nonetheless، this
regime deemed foreign and peripheral threats to be as the main dangers threatening it، not essentially considering the internal crises and the fightings launched by the Palestinian groups، especially those residing in the occupied regions، as posing a serious and considerable threat to it. However، the formation of Intifada and the continuation of its activities challenged the identity of the Zionist regime which relies on three fundamental components (emigration، security، and economy)، forcing the regime to spend part of its power capacity for countering this crisis، and driving the promotion of its expansionist ideas، especially in the Middle East، to run into serious problems. It is specifically important to study the extent and dimensions of Intifada”s effects on the Zionist regime as a variable that has its effect on the security of the region. Hence، this article addresses this issue in a descriptivehistorical manner.
خلاصه ماشینی:
"انتفاضه موجب شد اولویت تهدیدهای امنیتی اسرائیل در یک مقطع مهم از خارج (تهدیدهای خارجی)به سمت داخل(تهدیدهای داخلی)گرایش پیدا کند و بخش عمدهای از توجه به توان این رژیم در محیط منطقهای و بینالمللی صرف حل بحرانها و چالشهای محیط درونی و ملی خود و مقابله با فلسطینیها شود و تأخیر جدی در تحقق برخی سیاستها و خطمشیهای توسعه طلبانه این رژیم در ابعاد جغرافیایی،سیاسی،نظامی و اقتصادی که تهدیدی هم برای جمهوری اسلامی ایران و منطقه محسوب میشود،ایجاد کند.
افزایش روحیه مقاومت،فداکاری،جهاد و شهادت ملت فلسطین با اعتقاد بیشتر به این باور که تنها راه رسیدن به پیروزی ادامه مسیر انتفاضه است،به رغم محرومیتها،محدودیتها و فشارهای مختلف، شهدا و مجروحین زیادی را تقدیم و خسارتهای بسیاری را متحمل شد که قابل توجه است،آمار بالای شهدا و مجروحان فلسطینی پس از انتفاضههای اول و دوم علیه صهیونیستها بیانگر رشد و تقویت روحیه از خود گذشتگی، فداکاری،شهادت و مقاومت در برابر اشغالگران است.
وارد آمدن خسارت عمده به بخشهای مختلف،کاهش محسوس مؤلفههای قدرت رژیم صهیونیستی ازجمله در بخشهای اقتصادی و تولیدی و ارکان اصلی کیان صهیونیستی(مهاجرت،و فرار نظامیان و کاهش رغبت در خدمت در ارتش)و نیز افزایش احساس ناامنی و نگرانی امنیتی بین یهودیان،افزایش مهاجرت معکوس و کاهش مهاجرت مثبت به سرزمینهای اشغالی و تلفات انسانی صهیونیستها که در طول مبارزات ملت فلسطین بیسابقه بوده است،طبعا موجب توجه بیشتر آن رژیم به مسائل و معضلات داخلی خود و کاهش قدرت و امنیت آن در بعد خارجی شد."