چکیده:
یکی از مسائل فرهنگی و اجتماعی در هر جامعهای، آداب و رسوم سوگواری است. بررسی آیینهای سوگواری، ازآنجا که میتواند نشاندهندة فرهنگ و باورهای افراد یک جامعه باشد، بسیار مهم مینماید. در ایران نیز از دیرباز، از دوران باستان تا ورود اسلام و تا کنون، آداب و مراسم مختلف سوگواری وجود داشته است؛ از جمله میتوان به سوگواری در میان اقلیتهای مذهبی و از میان ایشان، صابئین اشاره کرد. این پژوهش بر آن است تا آداب سوگواری در میان صابئین، و در واقع افکار و اندیشههای ایشان دربارة این مراسم را کانون توجه قرار دهد. این پژوهش به شیوة تحلیلی- تاریخی نگارش یافته است.یکی از مسائل فرهنگی و اجتماعی در هر جامعهای، آداب و رسوم سوگواری است. بررسی آیینهای سوگواری، ازآنجا که میتواند نشاندهندة فرهنگ و باورهای افراد یک جامعه باشد، بسیار مهم مینماید. در ایران نیز از دیرباز، از دوران باستان تا ورود اسلام و تا کنون، آداب و مراسم مختلف سوگواری وجود داشته است؛ از جمله میتوان به سوگواری در میان اقلیتهای مذهبی و از میان ایشان، صابئین اشاره کرد. این پژوهش بر آن است تا آداب سوگواری در میان صابئین، و در واقع افکار و اندیشههای ایشان دربارة این مراسم را کانون توجه قرار دهد. این پژوهش به شیوة تحلیلی- تاریخی نگارش یافته است.یکی از مسائل فرهنگی و اجتماعی در هر جامعهای، آداب و رسوم سوگواری است. بررسی آیینهای سوگواری، ازآنجا که میتواند نشاندهندة فرهنگ و باورهای افراد یک جامعه باشد، بسیار مهم مینماید. در ایران نیز از دیرباز، از دوران باستان تا ورود اسلام و تا کنون، آداب و مراسم مختلف سوگواری وجود داشته است؛ از جمله میتوان به سوگواری در میان اقلیتهای مذهبی و از میان ایشان، صابئین اشاره کرد. این پژوهش بر آن است تا آداب سوگواری در میان صابئین، و در واقع افکار و اندیشههای ایشان دربارة این مراسم را کانون توجه قرار دهد. این پژوهش به شیوة تحلیلی- تاریخی نگارش یافته است.یکی از مسائل فرهنگی و اجتماعی در هر جامعهای، آداب و رسوم سوگواری است. بررسی آیینهای سوگواری، ازآنجا که میتواند نشاندهندة فرهنگ و باورهای افراد یک جامعه باشد، بسیار مهم مینماید. در ایران نیز از دیرباز، از دوران باستان تا ورود اسلام و تا کنون، آداب و مراسم مختلف سوگواری وجود داشته است؛ از جمله میتوان به سوگواری در میان اقلیتهای مذهبی و از میان ایشان، صابئین اشاره کرد. این پژوهش بر آن است تا آداب سوگواری در میان صابئین، و در واقع افکار و اندیشههای ایشان دربارة این مراسم را کانون توجه قرار دهد. این پژوهش به شیوة تحلیلی- تاریخی نگارش یافته است.
Mourning ritual practices form part of the cultural- social aspects of society. A study of the mourning ritual practices has special significance because it contributes to forming a clear idea about the culture and beliefs of the members of that. Since ancient times، that is، before the advent of Islam، there have different mourning ritual practice in Iran. For instance، the mourning ritual practices of religious minorities، including Sabians. The present paper focuses on the mourning ritual practices of Sabians and examines their thoughts and views about these practices; it uses an analytical-historical method.
خلاصه ماشینی:
(زمخشری، 1417ق، ج1 ، ص 146؛ تهانوی، 1862م، ج 1، ص 806) بههرحال، اینسخن وجود دارد که صابی واژهای عبری است و ادعای خود صابئیان این است که زبان کتاب آنها آرامی و مندایی است و ریشة لفظی «صبا» از کلمة آرامی گرفته شده که بهمعنای خود را شستن و در آب فرو بردن و تعمید کردن با آب است؛ زیرا قدیمیترین ترجمة عربی که از کلمة «صابئین» در دست است، همان لفظ مغتسله (خودشویان) است.
آداب سوگواری دربارة آداب سوگواری و بهطور کلی، آداب و مناسک صابئیان باید گفت: قلت پیروان این آیین و تقید سخت آنها به نهان داشتن آیین خود و منع دعوت و تبلیغ، و اعتقاد آنان به اینکه آیینشان یک آیین اختصاصی است، نه عمومی، و پیغمبرشان فقط برای نجات آنها مبعوث شده است و نیز احکام خاص این آیین که پیروانش را به گوشهگیری و انزوا و ارتباط نداشتن با مردم دیگر و زندگی در کنار رودخانهها یا دریاها و عوامل دیگر ترغیب میکند، این آیین را در نظر دیگران بهصورت رمز و معما درآورده است.
در این میان، آیین هندو نیز بهعنوان یکی از ادیان کهن و دارای صبغة فلسفی، به این نیاز پیروان خود پاسخ مستوفی داده است و بیانات تأملبرانگیزی، چه در کتابهای دینی و مقدس آن و چه در مکتبهای فلسفی آن، دربارة راز آفرینش و آغاز و انجام جهان دیده میشود.