چکیده:
دعوای اکوادور علیه کلمبیا معروف به قضیه سم پاشی هوایی که در ۳۱ مارس ۲۰۰۸ تحت رسیدگی دیوان بین المللی دادگستری قرار گرفت، مستعد طرح نکات و مسائلی است که از بعد زیست محیطی خصوصا در حوزه آلودگی های مرز گذر قابل بررسی است به نحوی که برخی محققین بدان لقب تریل اسملتر قرن بیست و یکم داده اند.() قضیه تریل اسملتر() (دعوای میان ایالات متحده آمریکا و کانادا) نزد علاقه مندان مباحث حقوق بین الملل محیط زیست، موضوع ناشناخته ای نیست. در باب شهرت و آوازه قضیه مذکور، همین بس که به گفته پرو تیلور() می توان آن را «ضرب المثل»() حقوق بین الملل محیط زیست دانست.() بی شک مهم ترین و ارزنده ترین ره آورد رای داوری تریل اسملتر را باید در اصل «استفاده غیر زیان بار از سرزمین»() خلاصه کرد.
اینکه قضیه سم پاشی هوایی تا چه حد ظرفیت توسعه و تبیین جایگاه اصل مذکور در نظام حقوق بین الملل محیط زیست را دارد، ضمن پرهیز از هرگونه پیش داوری قبل از صدور رای و تصمیم نهایی دیوان بین المللی دادگستری نیازمند مداقه و بررسی بیشتری پیرامون سابقه قضایی و ادبیات حقوقی به جای مانده در این زمینه است و مقاله حاضر سعی می کند در این مسیر گامی بردارد.
Ecuador’s claim against Colombia or "Aerial Herbicide Spraying Case" was heard by theICJ at 31 March 2008. It contains some points and issues which are ecologically of highimportance in trans-boundary pollutions so that some experts call it “Trail Smelter” of thetwenty-first century. The Trail Smelter case (USA v. Canada) is not an unknown issue forthose interested in the international environmental law. It is so famous that Prue Taylormaintains it can be called an international environmental law proverb. The most importantfinding in the Trail Smelter award may be certainly summarized as principle of sic utere tuout alienum non. Hence, the Aerial Herbicide Spraying case has developed and establishedthis principle in international environmental law system but without prejudgment andbefore ICJ’s final decision, more study still needs to be made through the judicial precedent and legal literature to clarify the different aspects of it.
خلاصه ماشینی:
( 1 ) دیوان اعلام میدارد هرچند از نظرات و اظهارات متخصصین حقوق بینالملل در رابطه با وظیفه کلی هر دولت در احترام به خاک و سرزمین دولتهای دیگر آگاهی دارد،( 2 ) به نظر دیوان آنچه باید در این مرحله از رسیدگی حل شود، این مسئله است که اصولا چه چیزی عمل زیانبار محسوب میشود؟( 3 ) دیوان ضمن اذعان به اینکه در رابطه با آلودگیهای هوایی مرزگذر ، هیچگونه سابقه قضایی بینالمللی وجود ندارد، به آرای دیوانعالی کشور ایالات متحده آمریکا استناد میکند که شبیه قضیه حاضر در ارتباط با آلودگی مرزگذر میان ایالتهای مختلف آمریکا صادر شده است.
( 5 ) اکوادور از دیوان میخواهد تا اعلام دارد که: «دولت کلمبیا، 1ـ تعهدات خود را طبق حقوق بینالملل درنتیجه ایراد خسارتهای مرزگذر نقض نموده است؛ 2ـ نسبت به جبران خسارتهایی که در نتیجه اعمال غیرقانونی بینالمللی خصوصا مرگ یا آسیب جسمی افراد و همچنین آسیبهای وارده به گیاهان، جانوران، محیطزیست و منابع طبیعی، بهوجود آمده اقدام نماید؛ 3ـ از عهده پرداخت هزینههای مربوط به نظارت و مراقبت از خطرات آتی که متوجه سلامت عمومی مردم منطقه میشود، برآید».
( 7 ) بهزعم کلمبیا، هرگونه تصمیمی علیه کلمبیا در این قضیه، باعث بدعتگذاری و ایجاد سابقه بدی در حقوق بینالملل میشود؛ چرا که با توجه به استفاده انبوه از ماده آفتکش گلفیست در سراسر جهان، دیوان چطور میتواند این واقعیت را با حکم خود منطبق سازد؟ این ماده در میلیونها جریب از زمینهای کشاورزی که بخشهای عمدهای از آنها در مناطق مرزی قرار گرفته است، بهطور هوایی مورد استفاده قرار میگیرد و احتمال Report of the International Court of Justice, General Assembly Official Records Sixtyـsixth Session Supplement.