چکیده:
هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه دینداری فرد (با توجه به نظریه آلپورت) و دینداری خانواده با مصرف مواد مخدر بود. در چارچوب اهمیت مبحث پیشگیری و نقش باور افراد به علل مصرف/عدم مصرف مواد در این حوزه، رابطه باورهای دانشجویان نسبت به مواد مخدر و پیامدهای آن با میزان مصرف مواد نیز مورد بررسی قرار گرفت. روش: نمونه تحقیق شامل 270 نفر (128 دختر و 142 پسر) از دانشجویان دانشگاه شیراز بود که به روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای انتخاب شدند و پرسشنامههای جهتگیری مذهبی، مذهب خانوده و میزان مصرف مواد مخدر را تکمیل کردند. یافتهها: نتایج نشان داد که بین دینداری فرد و میزان مصرف مواد رابطه منفی معنادار وجود دارد. اما، بین میزان دینداری خانواده با میزان مصرف مواد رابطهای مشاهده نشد. همچنین، بین اعتقاد به انواع پیامدها و میزان مصرف مواد رابطه منفی معناداری وجود داشت که بیشترین میزان رابطه در زمینه اعتقاد به پیامدهای جسمانی و روانی بود. نتیجهگیری: با توجه به نتایج تحقیق میتوان اظهار داشت که داشتن اعتقادات و باورهای مذهبی و نیز اعتقاد به پیامدهای مصرف مواد نقش مؤثری در کاهش میزان مصرف مواد دارد.
Objective: The purpose of this research was to investigate the relationship between individual and family religiosity with substance abuse. In other side because of the importance of prevention and the role of people beliefs about the causes of substance use/ non-use in this area، the relationship between (university) students’ beliefs about drug and their consequences with amount of the substance use was explored. Method: Study sample included 270 students (128 females and 142 males) from the University of Shiraz that were selected by multistage cluster sampling. They completed religious orientation questionnaire، family religiosity questionnaire and drug questionnaire. Findings: Results indicated significant negative relationship between individual religiosity in general and amount of substance use .however، the relationship between drug use and family religiosity was not found. Also، there was significant negative correlation between believing the consequences (mostly physical and mental) and rate of substance use. Results: According to this results، religious beliefs and considering the consequences of substance use play important role in reducing substance use.
خلاصه ماشینی:
"جدول1: آمارههای توصیفی نمونه انتخابی به تفکیک جنسیت و دانشکده دانشکدهها دختر پسر کل مهندسی 34 33 67 انسانی 37 25 62 تربیتی 51 12 63 علوم پایه 12 33 45 حقوق 8 25 33 کل 142 128 270 جدول همبستگی دینداری خانواده، فرد، سوگیری درونی و بیرونی (شخصی و اجتماعی) با میزان مصرف مواد در جدول زیر ارایه شده است.
همچنین، مشاهده شد از میان انواع مواد مخدر، دینداری فرد (سوگیری درونی و برونی) با عدم مصرف الکل رابطه قویتری دارد که همسو با تحقیقات خدایاری فرد و همکاران (1388)؛ میری و بهرامی (1389)؛ دراپ و همکاران (2011) است از آن جاییکه در دین مبین اسلام تأکید زیادی بر حرام بودن الکل وجود دارد، افراد با اعتقادات و باورهای دینی (سوگیری درونی) به دلیل پایبندی به این اعتقاد، از مصرف الکل بیش از سایر مواد مخدر دوری میکنند.
با یک دید کلی به این قسمت از یافتههای تحقیق میتوان در اهمیت نقش دین اینگونه بیان داشت که دین به عنوان یک سامانه وسیع که متشکل از برنامههای زیادی برای هدایت بشر است شامل عناصری از خودکنترلی نیز هست، چراکه راهنماییها و قواعد خاص اخلاقی به منظور کنترل نفس و امتناع از برخی رفتارها را در اختیار فرد قرار میدهد؛ دانش و مهارتی که فرد از این طریق کسب میکند میتواند مانع از گرایش او به سمت مواد مخدر یا سایر رفتارهای آسیبزا باشد (خدایاری فرد و همکاران، 1388)."