خلاصه ماشینی:
"آگوستین قدیس/ مترجم: حسین توفیقی/ انتشارات دانشگاه ادیان و مذاهب/ چاپ اول، 1391/ 102 صفحه هنگامی که فردریش نیچه در نقد و نقض متافیزیک تاریخ و متافیزیک دولت، هگل را «تئولوژیستی مکار» میخواند و هنگامی که ویلهلم دیلتای در «مقدمهای بر علوم انسانی»، نقد اندیشهی «طرحی واحد برای تاریخ جهان» را پی میگیرد و مفهوم طرح واحد تاریخ بشر را «محصول تئولوژی» میداند؛ هردو در ذکر ترسیمکنندهی خطوط اصلی این جریان تئولوژیک، به سنت آگوستین، ارجاع میدهند؛ خطوط اصلی آغاز و انجام تاریخ بهمثابهی کل و پیوند تاریخ بر مبنای «از هبوط تا روز داوری» که با عبور از قرون وسطی و قرون وسطای متآخر، به فلسفهی غایتانگار تاریخ و فلسفهی روشنگری رسیده و پروار میشود."