خلاصه ماشینی:
"اهمیت این کتاب بیش از مطالب، بحثها، استدلالها و نتایج، به اصل موضوع و زاویهی طرح آن باز میگردد: مطالعهی شهر برای فهم ماجرای مدرنیتهخواهی ما، توجه به شهر تهران بهعنوان مظهر تام تفکر و نگرش ایرانی اکنون که در سر سودای مدرن شدن دارد، دلبسته به سنتهای توحیدی و عرفانی است و پا در شهری دارد که نه این است و نه آن و پر از تناقضهای جانفرسای این تعارضات است، جستوجوی فهم، نگرش و واقعیت دورهها در هنر آن و دریافتن اینکه «ژانرهای ادبی در هر دوره متناسب با ویژگیهای واقعی صورتهای زندگی در آن دوره پدید میآیند» (ص 21) و دقیقتر اینکه «شکل متکامل تجربهی اجتماعی، سیاسی و فرهنگی سوژهها و فرم فضایی و روابط ناشی از آن، در شکل و محتوای روایت داستانی قابل تشخیص میشود» (ص 20)، و سرانجام درک ارتباط ذات رمان با دورهی مدرن، همگی ویژگیهایی است که طرح موضوع را در «شهر و تجربهی مدرنیتهی فارسی» مهم و قابل توجه ساخته است."