خلاصه ماشینی:
"به یک معنا انتخابات به جهت آنکه سازوکار تحقق امری دیگر است، صرفا شأن ابزاری دارد و کارکرد آن همان انتقال قدرت سیاسی رسمی است.
در چنین شرایطی که مصدر همهی امور اعم از خیر و شر را قدرت سیاسی رسمی میدانیم، دیگر حاجت هیچ استعانتی از هیچ قدرت و قوای دیگری نیست؛ اوقات انتخابات، اوقاتی شریفند و دیگر اوقات، شرافتی ندارند؛ چراکه اساسا سرنوشت افراد در وقت انتخابات تعیین میشود و مابقی اوقات دخلی در سعادت و شقاوت آدمیان ندارند.
التفات بیش از حد به قدرت سیاسی و همهی اتفاقات ارضی و سمایی را به آن نسبت دادن، پوشیده نگه داشتن دیگر امور دستاندرکار است؛ چراکه قدرت سیاسی رسمی هرچه هم که صاحب شأن و جایگاه باشد، موجد و مسبب بسیاری از امور نیست و اساسا نمیتواند باشد.
البته نباید از نظر دور داشت که نکتهی اخیر صرفا ناظر به محدودیتهای قدرت سیاسی از منظر جنس عمل آن میباشد؛ وگرنه بر هیجکس پوشیده نیست که قدرت سیاسی بهواسطهی وضع قانون و اتخاذ سیاست، قابلیت آن را دارد که زندگی مردمان را متأثر سازد."