خلاصه ماشینی:
"علیرغم عدم تکمیل و بهرهبرداری از تمام خطوط مترو شهری تهران، این وسیله به عنوان حملونقلی کارامد در میان سایر وسایل حملونقل عمومی، مورد استفاده قرار میگیرد و رضایت اغلب استفادهکنندگان خود را فراهم آورده است.
بنابراین توسعه مبتنی بر حمل و نقل همگانی با گرایش حمل و نقل عمومی، نوعی از توسعه شهری در شهرها و شهرکهای جدید و یا بازسازی شهرهای موجود است که با استقرار کاربریهای عمدتا غیرمسکونی در ایستگاههای مترو یا اراضی اطراف آن، زمینه استفاده از خودرو شخصی را کاهش داده و در مقابل استفاده از وسیله نقلیه عمومی را افزایش میدهد.
این در حالی است که توجه به قابلیت بهرهمندی از توسعه مبتنی بر حمل و نقل همگانی در برنامهریزی آن مورد توجه نیست و عدم توجه به ابعاد چنین رویکردی در احداث ایستگاههای مترو سبب شده است تا این مترو مشکلات متعددی را برای ساکنین بلافصل آن ایجاد کرده و در تناقض با ویژگیهای محلات قرار گیرد.
یکی از راهکارهای توسعه حمل و نقل پایدار، تحقق سیستم حمل ونقل همگانی است؛ در این راستا شهرداری تهران نسبت به احداث و تکمیل شبکه حمل و نقل مترو گام برداشته است.
در این میان علیرغم آنکه به نظر میرسد سیستم شبکه مترو، سیستمی کارامد در مقایسه با سایر وسایل حمل و نقل عمومی است، اما آنچه در این میان از نظر دور مانده است سنجش تأثیرات اجتماعی کالبدی و ترافیکی احداث این ایستگاهها در محدودههای شهری است که مشکلاتی را بر محلات بلافصل آن تحمیل میکند."