چکیده:
انباشت سرمایه به عنوان یکی از پیش نیازهای اساسی فرآیند رشد اقتصادی، از منابع داخلی یا خارجی قابل تامین است. منابع مالی خارجی به عنوان مکملی برای پس انداز داخلی، علاوه بر پرکردن شکاف پس انداز سرمایه گذاری، راه حلی برای مقابله با شکاف منابع ارزی است. یکی از منابع مالی خارجی درکشورهای در حال توسعه، بدهی های خارجی است. از طرفی سرمایه گذاری مستقیم خارجی نیز شامل فوایدی از قبیل جذب سرمایه، تکنولوژی، دانش روز، بالابردن توانایی مدیریت، افزایش اشتغال، بهبود تراز پرداخت ها و افزایش قدرت رقابت است. سئوالی که در این جا مطرح است آن است که آیا میان بدهی خارجی و سرمایه گذاری مستقیم خارجی در ایران رابطه علی وجود داشته است؟ به منظور پاسخ به این پرسش، این مقاله ابتدا به تبیین مبانی نظری موضوع و چگونگی تصمیم گیری شرکت های چند ملیتی در ارتباط با سرمایه گذاری مستقیم خارجی در شرایط بدهی خارجی کشور میزبان پرداخته و سپس ضمن انجام آزمون های شناختی، رابطه علی میان متغیرهای مطرح شده را از طریق الگوی خود همبستگی برداری (VAR) و آزمون علیت گرانجر مورد آزمون قرار داده است. نتایج کسب شده حاکی از آن است که میان متغیرهای سرمایه گذاری مستقیم خارجی و بدهی های خارجی در ایران طی دوره مورد بررسی ارتباط علی وجود نداشته است
خلاصه ماشینی:
"سرمایهگذاری مستقیم خارجی، بدهیهای خارجی، مدل خود همبستگی برداری، آزمون علیت گرانجر، شرکتهای چندملیتی Theoretical and Experimental Explanation of the Relationship between Foreign Direct Investment and Foreign Debts of Iran (1971-2009) Simino-Sadat Mirhashemi Naeeni Ahmad Gougerdchian Abstract Capital accumulation, as one of the major prerequisites of economic growth process, could be provided from internal or external resources.
به هر حال بحران بدهی به ترس از Least Development Countries (LDC) International Monetary Fond (IMF) روش قراردادی برای مدیریت بحران توسط ساچس (1998) ارایه گردید که شامل 6 مؤلفه بود: پرداخت نقدی بهره در نرخ کامل بازاری، زمانبندی مجدد بدهی، ارایه وامهای جدید به منظور تأمین مالی مجدد بخشهایی از بهره بدهی، کشورهای بدهکار باید مطیع شرایط تحت دیدهبانی IMF شوند، وامهای جدید توسط مؤسسات بینالمللی بر اساس شروط زیاد و ترتیبات مالی نوآور سازماندهی شوند و باید به صورت داوطلبانه و به عنوان بخشی از گزینههای انتخابی باشند.
جدول 3: تعیین وقفه بهینه در الگوی VAR (رجوع شود به تصویر صفحه) Final Prediction Error LikeLihood Ratio آزمون همگرایی یوهانسن از آن جایی که متغیرهای الگو ایستا از مرتبه اول هستند، بنابراین میتوان از رویه حداکثر راستنمایی (1988)Johansen به منظور بررسی همگرا بودن متغیرهای سرمایهگذاری مستقیم خارجی و بدهی خارجی کشور استفاده کرد.
در نهایت آزمون علیت گرانجر نیز بهمنظور بررسی بیشتر ارتباط علی دو متغیر مورد آزمون قرار گرفت که به نتایجی مشابه تخمین الگوی VAR در ارتباط با رابطه علی میان دو متغیر دست یافت، یعنی در واقع میان دو متغیر بدهی خارجی و سرمایهگذاری مستقیم خارجی هیچ رابطه علی در ایران برای دوره مورد بررسی وجود نداشته است."