چکیده:
مقالة حاضر به بررسی تأثیر بلندپروازی غیر عقلانی در گرایش به سوء مصرف مواد مخدر در مراکز درمان و بازتوانی اعتیاد میپردازد. این پژوهش که به نوبة خود آزمون یک نوآوری نظری است به روش پیمایشی و با حجم نمونة 218 نفر شامل 168 نفر مراجعهکنندگان به مراکز درمان و بازتوانی اعتیاد و 50 نفر گروه کنترل اجرا شده است. نتایج این مطالعه حاکی از آن است که بلندپروازی غیر عقلانی در گرایش به سوء مصرف مواد مخدر مؤثر است و میزان بلندپروازی غیر عقلانی بر حسب نوع مواد مصرفی شیشه و کوکائین متفاوت است. بیشترین بلندپروازی در مردان در زمینة مالی و اقتصادی و در زنان در زمینة خوشبختی در زندگی خانوادگی است.
خلاصه ماشینی:
آمارها حاکی از آن است که دو میلیون معتاد وابسته به مواد مخدر و شش میلیون معتاد تفننی در ایران زندگی می کنند؛ ولی بـا توجـه بـه شـواهد، برآورد می شود که تعداد معتادان بیش تر از این باشد (صادقیه اهری و دیگران ، ١٣٨٣: ٣٧).
به نظر می رسد چنان چه میزان بلنـدپروازی غیـر عقلانـی در میـان معتادان و کسانی که تمایل به سوء مصرف مواد مخدر دارنـد بـیش از افـراد عـادی باشـد، می توان از این متغیر به منزلة یکی از پیش بینی کننده های گرایش به اعتیاد استفاده کرد؛ به این ترتیب که با اندازه گیری آن احتمال گرایش به این نوع نوآوری پیش بینی می شود _ در کنار احتمال وقوع انواع دیگر نوآوری که تحت عنوان نوآوری های کاذب از آن ها یاد می شـود و بنابراین لازم است طی پیمایشی میزان بلندپروازی غیر عقلانی و گرایش بـه سـوء مصـرف مواد مخدر، علاوه بر معتادان ، در افرادی که سوء مصرف مواد مخدر ندارند ضـمن کنتـرل متغیرهای اقتصادی ـ اجتماعی و سن بررسی شود.
در این پژوهش رابطة میان بلندپروازی غیر عقلانی و گرایش به سوء مصرف مواد مخدر در میان مراجعان مراکز درمان و بازتوانی اعتیاد بررسی شده است .
با توجه به پژوهش های انجام شده ، جامعة ایران در برخی از عرصه های حیات جمعی از بی هنجاری رنج می برد (رفیع پور، ١٣٧٨) و این شرایط ظرفیت بالایی را بـرای گـرایش بـه اعتیاد و سوء مصرف مواد مخدر ایجاد می کند.