چکیده:
شهرداریها، به عنوان نهادهایی عمومی، روابط گستردهای با شهروندان دارند و در حوزههای متعددی فعالیت میکنند. تعدد حوزههای فعالیت و گستردگی وظایف، درخت سازمانی پرشاخهای را ایجاد مینماید که مستلزم برنامهریزی صحیح و نظارت قدرتمندی، به منظور عدم شکلگیری موازیکاریها، بهرهوری در عملکرد و کاهش هزینههای سازمان، باشد. شهرداریها برای تداوم و توسعه باید بر مبنای کاهش هزینه، توجه به نقش مدیریت هوشمند و مشارکتهای شهروندی در کاهش هزینهها، فعالیت نمایند. برای کاهش هزینه در شهرداریها، روشهای گوناگونی وجود دارد لیکن بر اساس اصول برنامهریزی، پیش از هر اقدامی باید به مراحل تدوین برنامه کاهش هزینه یعنی شناخت وضعیت سازمان، تحلیل وضع موجود و ارائه برنامه کاهش هزینه، توجه شود. با این نگاه نظاممند میتوان کلیه بخشها و عملکردهای شهرداریها را بررسی نمود، سپس بر اساس اصول کاهش هزینههای سازمانی نسبت به مهندسی مجدد هر بخش و هر عملکرد اقدام کرد. حاصل این امر سازمانی است که دوبارهکاریها و موازیکاریها در آن به حداقل رسیده، منابع به شکلی موثرتر مورد استفاده قرار گرفته و هزینههای کلی سازمان به شدت کاهش یافتهاند. در این مقاله که به روش مروری- توصیفی میباشد، ابعاد و انواع روشهای متداول در زمینه کاهش هزینههای سازمانی و روشهایی که با شرایط خاص شهرداریها هماهنگی دارند، مشخص شدهاند. در بخش پایانی نیز مثالی از به کارگیری روشهای یاد شده برای کاهش هزینههای سازمانی در شهرداری تهران ارائه شده است.
خلاصه ماشینی:
"مهمترین سرفصلهایی که در رابطه با نوع هزینههایی که باید در فرایند اجرای استراتژی کاهش هزینههای شهرداریها مورد توجه مدیران شهرداری قرار گیرد نیز به شرح زیر است (Bolton, 2010): 1- استفاده بهینه از تمامی ظرفیتهای خدماتی و تولیدی و اعمال مدیریت صحیح نگهداری و تعمیرات بر کلیه تجهیزات موجود در سازمان 2- آموزش و توسعه فرهنگ رشد و بهرهوری و هدفمند کردن نیروها به سمت بهبود شاخصها 3- مدیریت بر هزینههای خواب سرمایه 4- مدیریت بر هزینههای انرژی و اتلاف سایر منابع 5- مدیریت بر کاهش ضایعات منابع سازمانی، مواد اولیه و قطعات 6- ارتقای سطح کیفیت خدمات 7- بهبود فرایند و ارتقای سطح ارائه خدمات در جهت افزایش سرعت، دقت و پاسخگویی به نیاز مراجعین 8- نگرش فرایندی به ساختارسازمانی (انجام مهندسی مجدد در سازمان) 9- توجه بیش از پیش به سیستمهای اطلاعاتی و گردش اطلاعات در سازمان برای سرعت و دقت بخشیدن به تصمیمات در سازمان 10- شناسایی و حذف فعالیتهای بدون ارزش افزوده، فعالیتهای موازی و دوبارهکاریها 11- کاهش سهم نسبت نیروی انسانی بخشهای ستادی به اجرایی و تولیدی 12- فعال کردن نظام پیشنهادها، ترویج کار گروهی و ایجاد نظام ارزیابی و انگیزشی مناسب در سازمان 13- نوآوری در ارائه خدمات."