بررسی اثر آتریوم بر مصرف انرژی در ساختمان اداری استان قزوین مقاله

آتریم در معماری به فضای بزرگ و باز میان ساختمان گفته می شود که در رم باستان به منظور تهویه و تامین نور طبیعی استفاده می شده است. در قرن بیستم و معماری مدرن آتریوم به شکل وسیعی مورد استفاده قرار گرفت و به دلیل دادن احساس باز بودن فضا و فراخی و بهرهمندی از نور طبیعی همچنین ایجاد تعامل بین فضای داخلی و محیط خارجی و شهر از محبوب ترین اجزای مدرن بناهای مدرن شناخته می شوند. تمامی این موارد دلیل بر استفاده روز افزون از آتریوم ها در ساختمان های امروزه است که در بعضی شرایط اقلیمی و جغرافیایی بدون در نظر گرفتن هزینه های انرژی تحمیل شده به بنا ساخته شده و با عنوان ساختمان پایدار و دوستدار طبیعت مطرح می گردند، این در حالیست که توجه به مصرف منابع انرژی و معماری بومی و الگوهای ساختمانی سنتی باید به عنوان اولین اصل در طراحی دوستدار طبیعت قرار گیرد. همچنین لزوم طراحی فضای آتریوم با معیارها و الگوهای کاهش مصرف انرژی سنجیده شوند و صرفا جهت ایجاد طرح معماری متفاوت یا تامین زیبایی بصری تحمیل بار انرژی چشمگیری به بنا در طول زمان بهره برداری از ساختمان هزینه های بسیاری برای سیستم و کاربران در بر خواهد داشت. این مقاله با توجه بر اقلیم سرد قزوین امکان استفاده از آتریوم را در ساختمان بررسی نموده و در مقایسه با فرم بدون آتریوم، میزان مصرف انرژی را محاسبه کرده و در مورد امکان و توجیه پذیری طراحی آتریوم در اقلیم سرد به نتیجه گیری می پردازد.

این مقاله با توجه بر اقلیم سرد قزوین امکان استفاده از آتریوم را در ساختمان بررسی نموده و در مقایسه با فرم بدون آتریوم، میزان مصرف انرژی را محاسبه کرده و در مورد امکان و توجیه‌پذیری طراحی آتریوم در اقلیم سرد به نتیجه‌گیری می‌پردازد. امروزه با پیشرفت‌های چشمگیر در زمینه صنعت ساخت، تنوع ابزار طراحی، متریالهای ساختمانی و دانش معماری امکان ساخت طرح‌های متنوع و در بعضی موارد نوآوری‌های در طراحی فراهم شده است که این پیشرفت‌ها و طرح‌ها گاهی بدون در نظر گرفتن نیازهای بنا و تنها با توجه به سلیقه طراح یا کاربران مورد استفاده قرار گرفته و خود این امر باعث صرف هزینه‌های گزاف در زمان ساخت و بهره‌برداری بنا می‌گردد چه بسا شرایط آسایش کاربران را نیز مختل نموده و از طول عمر بنا بکاهد. 1- استفاده از پلان‌های متراکم و فشرده 2- به حداقل رساندن سطح خارجی در برابر حجم مورد پوشش 3- استفاده از مصالحی با ظرفیت و عایق حرارتی 4- به حداقل رساندن میزان تعویض هوای داخلی و تهویه‌ی طبیعی و در نتیجه جلوگیری از ایجاد سوز در داخل و خروج حرارت داخلی به خارج از ساختمان 5- انتخاب بام‌های مسطح و نگه‌داری برف روی بام‌ها به عنوان عایق حرارتی تنها تفاوت بین معماری این مناطق و مناطق گرم و خشک، تمایل و ضرورت استفاده از حرارت ناشی از تابش آفتاب در داخل ساختمان در فصل زمستان است ولی در هر صورت برای استفاده از انرژی حرارتی حاصل از تابش آفتاب، پوشش سطوح خارجی به رنگ تیره انتخاب شده و ابعاد پنجره‌ها نیز نسبت به مناطق گرم و خشک افزایش یافته است. انرژی گرمایشی مورد نیاز در ساختمان با آتریوم کنترل شده نسبت به ساختمان‌های دیگر کاهش یافته زیرا در فصل سرما از حرارت استفاده و در گرما از انتقال به فضای داخل پیشگیری می‌شود.