چکیده:
اعتماد اجتماعی هم به عنوان ویژگی افراد، ویژگی ارتباطات اجتماعی وهم ویژگی نظام اجتماعی با تاکید بر رفتار مبتنی برتعاملات و سوگیری ها در سطح فردی مفهوم سازی شده است. در این تحقیق نظریات و دیدگاه های مرتبط با اعتماد اجتماعی از صاحبنظرانی مانند گیدنز، لومان، باربر، آیزنشتاد، کلمن و فوکویاما مرور می شود. پس از بررسی وضعیت اعتماد اجتماعی، عمده ترین عوامل تاثیرگذار بر اعتماد اجتماعی در شهر تهران مشخص شده اند. این تحقیق به روش پیمایش و با ابزار پرسشنامه انجام پذیرفته است. جامعه آماری این تحقیق را خانواده های شهر تهران (منطقه 7 شهرداری) تشکیل می دهد که حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 384 نفر می باشد. در این تحقیق از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که پایگاه اقتصادی ـ اجتماعی، احساس امنیت، استفاده از رسانه های جمعی، ارزش های مشترک و انسجام هنجاری با اعتماد اجتماعی رابطه مستقیم و معنی داری دارند و در نهایت می توان گفت که متغیر اعتماد اجتماعی توسط این متغیرها قابل پیش بینی است.
خلاصه ماشینی:
نتایج تحقیق نشان می دهد که پایگاه اقتصادی ـ اجتماعی ، احساس امنیت ، استفاده از رسانه های جمعی ، ارزش های مشترک و انسجام هنجاری با اعتماد اجتامعی رابطه مستقیم و معنی داری دارند و در نهایت می توان گفت که متغیر اعتماد اجتماعی توسط این متغیرها قابل پیش بینی است .
فیروزآبادی (١٣٨٤) می گوید پاتنام در بررسی مرعوف خود بر روی جامعه ایتالیا بیست منطقه را در قسمت های شمالی و جنوبی مورد بررسی قرار داده است که از انواع روش های میدانی منظم ، مطالعه موردی ، تاریخی و پیمایشی استفاده کرده است و مصاحبه ها و نظرسنجی های مرتبی را در چندین موج بین سال های ١٩٧٠ تا ١٩٨٩ انجام داده و به بررسی مشارکت های سیاسی مردم بین سال های ١٩٦٨ تا ١٩٨٨ پرداخته است او در بررسی خود به این نتیجه رسیده است که عملکرد نهادی و خصیصه زندگی مدنی که از آن به «جامعه مدنی » یاد می کند چگونه با یکدیگر مرتبط اند به گونه ای که به زعم دوتوکویل و تفسیر او از جامعه مدنی که اعضای آن را شهروندان فعال و دارای روحیه جمعی ، روابط سیاسی برابر و بافت اجتماعی برخوردار از اعتماد و همکاری می داند نیز در برخی از قسمت های ایتالیا به چشم می خورد و در جاهای دیگر چنین وضعیتی ملاحظه نمی شود و وجود همین شبکه ها و هنجارهای مشارکت مدنی در برخی از مناطق ایتالیا نقش کلیدی در توضیح موفقیت های نهادی دارد (فیروزآبادی ، ١٣٨٤: ١٤٣).