چکیده:
سرعت بالای تحولات تکنولوژیک در دو دهه آخیر چنان مغلوب کننده بوده است که تبعات گوناگونی در معماری در پیش داشته و سبب شده است معماران
گرایشهای گوناگونی در امر طراحی و ساخت بناها پیدا کنند. در واقع تکنولوژی» دانش ما را تحت تاثیر قرار داده و شناخت ما را از جهان پیرامون» تغییر داده و
باعث شده تا فضاهای معماری جدیدی را متصور شویم. این پژوهش بر پایه روش تحقیق کیفی با استفاده از روش اسنادی و کتابخانهای و مرور منابع الکترونیکی در
زمینه تاثیر فناوری و تکنولوژی بر معماری سنتی و نوین ایران انجام شده است. نتایج نشان داد که در معماری سنتی ایران» تکنولوژی در سیستمهای سازهای با
توجه به عملکرد بناء مصالح» شکل و جغرافیای منطقه شامل قوسهاء طاقها و گنبد بوده و مصالح سنتی شامل مصالح سنگین و ملات چسبنده است ولیکن در
معماری مدرن تکنولوژی در سیستمهای سازهای از تنوع بسیار کمی برخوردار بوده آجر هنوز از عناصر اصلی جدا کننده در دیوارها و سقفها و استفاده از دو سیستم
اجرای سقفهای طاق ضربی و تیرچه بلوک بسیار متداول است و مصالح عمومی به علت عدم فرهنگ سازی مناسب برای کارفرمایان و عموم مردم شامل فولاد و بتن
به صورتی ناقص و ناکارآمد و ابتدایی در حال استفاده است.
خلاصه ماشینی:
این پژوهش بر پایه روش تحقیق کیفی با استفاده از روش اسنادی و کتابخانهای و مرور منابع الکترونیکی در زمینه تاثیر فناوری و تکنولوژی بر معماری سنتی و نوین ایران انجام شده است.
یکی از گرایشهای ناشی از تکنولوژی ارتباطی و پیشرفت تکنولوژی چند رسانهای و کامپیوتری، ایجاد جریانی درجهت طراحی ساختمانهای هوشمند بوده است به طوری که در این ساختمان، فضای داخل ساختمان با کمک سیستمهای خود کار کنترل میشود و محیط زیستی کارآمد و راحت برای ساکنانش فراهم میکند.
در این راستا، مقاله حاضر در صدد مطالعه و بررسی تاثیر فناوری و تکنولوژی بر معماری سنتی و نوین ایران است.
در دورانهای سنتی و مدرن این تاثیرپذیری به انحای گوناگونی انجام شده است که در ارزشگذاری آثار معماری کاملا نقش خود را ایفا میکند (وفامهر و قمری، 1389، ص ص.
جدول(2): مقایسه مولفه های تکنولوژی سنتی و نوین در معماری {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} نتایج دادهها و جمع بندی رابطه انسان با تکنولوژی در گذشته و حال از مباحث عمدهای است که در این عرصه مطرح میباشد.
از اینرو تکنولوژی در معماری معاصر ایران از تفکر تا فرایند طراحی و ساخت در اثر نهایی حضور جدی دارد و آثار خود را در فضاها و اشکال معماری معاصر ایران نمایان ساخته اما تاثیرات آن غفلت شده و به مثابه ابزاری خنثی و بی اثر نگریسته شده و این در حالی است که اثر تفکر تکنولوژی مدرن حتی در شیوه آموزش معماری نیز آشکار است لذا مباحثی که پیرامون تکنولوژی و سازه مناسب در برخی آثار بخصوص در معماری معاصر غرب طرح میگردد، دلیلی بر پذیرش مبانی نظری آن نبوده بلکه تأکیدی بر چگونگی هم آوایی تکنولوژی و سازه معماری در راستای مبانی مورد نظرشان میباشد.