خلاصه ماشینی:
"البته این به معنای آن نیست که سفارتخانههای آمریکا در کشورهای دیگر آفریقا فعال نیستند؛ آنها نیز فعال و بزرگاند و نیرو دارند، اما سفارتخانۀ کنیا را یک پایگاه مرکزی یا ستاد منطقهای برای خودشان در شرق آفریقا قرار دادهاند.
این خودخواهی به گونهای است که گهگاه مطالبی در روزنامههای این کشورها در قالب نقد و طنز منتشر میشود؛ برای نمونه یک بار طنزی در یکی از روزنامههای زیمبابوه نوشته شده بود که چنین بود: روزی یکی از سران کشورهای اروپایی یکی از سران کشورهای آفریقایی را به کشور خودش دعوت کرد و از او در ویلای شخصیاش پذیرایی کرد.
در توضیح این تغییر باید گفت که هزینههای مالی و تبلیغاتی بردهگیری قرنهای شانزدهم تا هیجدهم باعث شد کشورهای بردهگیر شیوۀ خود را تغییر دهند و با ایجاد جاذبه در مغربزمین، بردههای این قاره و به طور کل جهان سوم را به غرب منتقل میکنند.
در این شیوه از بردهگیری، برده با هزینۀ خود به این کشورها سفر میکند و دیگر کشورهای هدف نیاز نیست برای منتقل کردن او هزینهای پرداخت کنند."