چکیده:
استرس زناشویی از عوامل مهم بروز و تداوم بیماری کرونری قلب و پیامدهای نامطلوب این بیماری است. هدف اساسی پژوهش حاضر، اثربخشی درمان فعال سازی رفتاری ـ قراردادی گروهی همراه با حمایت خانوادگی و بدون حمایت آنها، بر استرس زناشویی در بیماران کرونر قلبی بود. در یک طرح پژوهشی شبه آزمایشی، از بین بیماران کرونری قلبی شهر تهران، تعداد 59 نفر از مردان متاهل بهصورت در دسترس انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در گروههای آزمایشی و کنترل گمارده شدند. شرکت کنندگان مقیاس استرس زناشویی استکهلم ـ تهران، پرسشنامه حمایت خانوادگی و پرسشنامه جمعیت شناختی را طی سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری تکمیل کردند. فقط گروههای آزمایش طی 7 جلسه (هفتهای یک بار) تحت مداخلات درمانی و 6 ماه پس از مداخله مورد پیگیری قرار گرفتند. طبق نتایج بین اثربخشی درمان بین گروه فعالسازی رفتاری ـ قراردادی گروهی، گروه فعال سازی رفتاری ـ قراردادی گروهی همراه با حمایت خانوادگی و گروه کنترل در کاهش علائم استرس زناشویی، تفاوت آماری معناداری وجود دارد (001/0P<). متخصصان بالینی میتوانند به منظور ارتقای کیفیت زندگی و بهبودی بیماران از این درمان برای کاهش استرس زناشویی بیماران کرونری قلبی استفاده کنند.
خلاصه ماشینی:
"روش درمان فعال سازی رفتاری و قراردادی (CBAT) مبتنی بر مدل رفتار درمانی شناختی، رویکرد تقویت انگیزش و رفتار درمانی است که بیمار را در درمان سهیم میکنند و با توجه به اختلالات روانشناختی و روانپزشکی همراه coronary heart disease Almahmeed etal Blankstein & Hoffman Williams etal Smith & Ruiz Albus Barbirato etal Holmes etal DiGiacomo etal Bacon etal Wang etal Hamer etal Contracting and Behavioral Activation Therapy family support با بیماری کرونر قلبی، شبکه حمایت خانوادگی بیمار را وارد درمان مینماید.
مسأله پژوهش حاضر این است که آیا روش فعال سازی رفتاری و قراردادی گروهی با حمایت خانوادگی و بدون آن بر استرس زناشویی در بیماران کرونر قلبی (CHD) تأثیر دارد؟ روش طرح پژوهش حاضر شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون ـ پس آزمون همراه با گروه کنترل و پیگیری بود.
یک نکته مهم دیگر در این مطالعه این است که بیماران شرکت کننده در این طرح تحت درمان دارویی قرار داشتند و لذا عدم بررسی تأثیرات دارویی یک محدودیت بوده است که پیشنهاد میشود طی بررسیهای آینده مطالعه شود اما از آنجا که همه گروهها دارو مصرف میکردند و تفاوت گروههای آزمایش با کنترل در پس آزمون و پیگیری معنادار بوده است، میتوان اثربخشی درمان را میتوان به عاملی خارج از درمان دارویی یعنی به Strickland etal Balog etal مداخلات روانشناختی و حمایت اجتماعی نسبت داد.
در پایان میتوان نتیجه گرفت که درمان فعال سازی رفتاری ـ قراردادی گروهی و حمایت خانوادگی با کاهش استرس زناشویی میتواند انگیزه بیماران را برای بهرهگیری از دارو درمانی و تغییر سبک زندگی افزایش دهد."