چکیده:
هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر ترتیب اجرای حرکات مقاومتی بر پاسخ لپتین و تستوسترون سرم در مردان جوان دارای اضافه وزن انجام گرفت. روش پژوهش: 14مرد جوان (میانگین سن: 25/1±36/21 سال و BMI: 88/1±95/27 کیلوگرم بر متر مربع) به صورت تصادفی انتخاب و دو جلسه فعالیت مقاومتی را تکمیل کردند. فعالیت های مقاومتی، با دو نوع اجرای گوناگون [قرارداد الف: از عضلات بزرگ به کوچک (پرس پا، پرس سینه، سیم کش زیربغل، سرشانه هالتر، جلو بازو، پشت بازو) و قرارداد ب: از عضلات کوچک به بزرگ (عکس ترتیب حرکات قرارداد الف)] و با شدت 85% یک تکرار بیشینه انجام گرفت. برای این منظور در جلسه اول و به صورت تصادفی نیمی از آزمودنی ها قرارداد الف و بقیه قرارداد ب را انجام دادند. استراحت برای هر نوبت یک دقیقه و برای هر حرکت دو دقیقه در نظر گرفته شد. یک هفته بعد، جلسه دوم با جابه جایی قرارداد، فعالیت آزمودنی ها انجام شد. در هرجلسه، نمونه گیری خون قبل از فعالیت، بلافاصله و 30 دقیقه بعد از فعالیت انجام گرفت. اندازه گیری هورمون ها با استفاده از روش رادیو ایمونواسی (RIA) انجام گرفت. یافته ها: آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر (با ارزیابی عامل زمان و جلسه) حاکی از آن بود که غلظت لپتین سرم در هر دو قرارداد بلافاصله بعد از فعالیت و 30 دقیقه بعد از فعالیت نسبت به قبل از آن به صورت معنی داری کاهش یافت (05/0≥P). در مورد غلظت تستوسترون هم ، بلافاصله پس از فعالیت (در قرارداد ب) و 30 دقیقه پس از فعالیت (در هر دو قرارداد) نسبت به قبل از فعالیت کاهش معنی داری دیده شد (05/0≥P). در حالی که در مورد هیچ کدام از هورمون ها تغییرات بین جلسه ای معنی دار نبود. علاوه بر این، در قرارداد الف، همبستگی بین لپتین و تستوسترون در هیچ یک از مراحل اندازه گیری مشاهده نشد، اما در قرارداد ب، همبستگی مثبت بین این دو ملاحظه گردید (05/0≥P). نتیجه گیری: در کل یافته های حاضر نشان داد که ترتیب بزرگی یا کوچکی عضلات به کار گرفته شده در ابتدای فعالیت تاثیری بر ترشح هورمون های لپتین و تستوسترون ندارد؛ اگرچه اثبات همبستگی بین این دو هورمون به تحقیقات بعدی نیاز دارد.
خلاصه ماشینی:
یافته ها: آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر (با ارزیابی عامل زمان و جلسه ) حاکی از آن بود که غلظت لپتین سرم در هر دو قرارداد بلافاصله بعد از فعالیت و ٣٠ دقیقه بعد از فعالیت نسبت به قبل از آن به صورت معنی داری کاهش یافت (٠٠٥≥P).
نتیجه گیری : در کل یافته های حاضر نشان داد که ترتیب بزرگی یا کوچکی عضلات به کار گرفته شده در ابتدای فعالیت تأثیری بر ترشح هورمون های لپتین و تستوسترون ندارد؛ اگرچه اثبات همبستگی بین این دو هورمون به تحقیقات بعدی نیاز دارد هدف : .
اغلب این مطالعات ، عدم تغییر و یا کاهش مقدار سرمی لپتین بعد از فعالیت مقاومتی را گزارش داده اند، که با یافته های تحقیق حاضر در ارتباط با قرارداد الف و ب همسو بودند.
برخی مطالعات قبلی نشان داده اند که افزایش هورمون تستوسترون پـس از فعالیت ممکن است باعث کاهش لپتین شده باشد (١ و ٢)، که این یافته ها بـا نتـایج تحقیـق حاضـر همـسو نیست .
این یافته ها نشان می دهند که ترتیب اجرای حرکات مقـاومتی زمـانی کـه بـر اسـاس عـضلات کوچک به بزرگ باشد بر همبستگی بین هورمون های لپتین و تستوسترون تأثیر دارد.
Effect of resistance exercise (body building) training on serum leptin levels in young men.
The effect of exercise training on plasma leptin levels in obese male.
Intensity of acute exercise does not affect serum leptin concentrations in young men.
Med and Sci Sports Exer, 32:1556-61.