خلاصه ماشینی:
"حمید سبزواری: برای من که به هر صورت دستی به قلم داشتم،حرکت مردم با آن شعارهای شور انگیز و شعارهایی که همه موزون و مقفا بود و هیچ گاه هم اولین سرایندهء این شعارها شناخته نشد و همه«لله»بود و همه در آن موقع برای خدا کار میکردند،همیشه بعنوان یک ایرانی مسلمان و معتقد به حرکت انقلابی و اسلامی مایهء مباهات و افتخار است.
من وقتی که به این شعارها دقت کردم،دیدم همه از آن ذوق سرشار ملت ما و علاقهء مردم وطن ما به ادبیات فارسی و خصوصا شعر مقفا و موزون سر چشمه گرفته است و اگر گاه گداری در گوشه و کنار شعارهایی را میدیدم که به صورت نثر یا غیر آهنگین بود،این مربوط به جمعیت مسلمان ما نبود و مثلا به یک گروهک چند نفری مربوط میشد،که دور هم جمع میشدند و حداکثر 5،6 نفر هم بودند."