چکیده:
سند چشمانداز ج.ا.ا در حکم بالاترین سند پس از قانون اساسی، ایجاد فرصتهای برابر و توزیع مناسب درآمد را یکی از اهداف چشمانداز در افق 1404 قلمداد کرده است که این مهم نیز در گرو توسعة موزون بازار کار است و از این رو، بررسی سطح توسعة این بازار به تفکیک جنسیت هدف اصلی این مقاله است. برای تعیین سطح توسعة بازار کار از میان شاخصهای متعدد این بازار، چهار شاخص نرخ بیکاری، سهم جمعیت دارای اشتغال ناقص، سهم شاغلان بخش صنعت و سهم شاغلان بخش خصوصی در سالهای 1384 تا 1390 انتخاب و برای تلفیقشان از روش برترین پیشنهاد از راهحل ایدئال استفاده شده است. نتایج این بررسی نشان میدهد که در دورة مذکور سطح توسعة بازار کار به تفکیک جنسیت دچار دوگانگی و به نفع بازار کار مردان بوده است. در مقایسة سالهای آغازین و پایانی این دوره نیز این تفاوت نهفقط در راستای اهداف برنامههای کلان کشور کاهش نیافته، بلکه روندی صعودی را طی کرده است.
خلاصه ماشینی:
برای تعیین سطح توسعة بازار کار از میان شاخص های متعدد این بازار، چهار شاخص نرخ بیکاری ، سهم جمعیـت دارای اشتغال ناقص ، سـهم شـاغلان بخـش صـنعت و سـهم شـاغلان بخـش خصوصـی در سال های ١٣٨٤ تا ١٣٩٠ انتخاب و برای تلفیقشان از روش برتـرین پیشـنهاد از راه حـل ایدئال استفاده شده است .
با وجود این ، مطالعات انجام شده در سال های گذشته در ایران به تفکیک شاخص های گوناگون بازار کار، همانند مطالعة امینی (١٣٨٣) نشان دهندة عـدم تعـادل در بازار کار ایران به تفکیک جنسیت بوده است ، اما باید توجه داشت که بررسی شاخص بـه شاخص بازار کار نمی تواند نتایج دقیق و روشنی از سطح کلی توسـعة بـازار کـار کشـور نشان دهد و بر این اساس ، یافتن شاخص ها و روش تجمیع آن ها و درنتیجـه ، طبقـه بنـدی سطح توسعة بازار کار زنان و مردان اهمیت یافته است .
بر همین اساس ، در این پژوهش سعی شده است توسعة بـازار کـار زنان و مردان استان های کشور در دورة ١٣٨٤ تا ١٣٩٠با استفاده از ترکیب شاخص های بازار کار بررسی شود.